خوز نیوز:

سفری به نقطه پایانی خوزستان؛۴۰ کیلومتری گچساران و۲۰ کیلومتری بوشهر، جایی که محرومیت، آب آشامیدنی ناسالم و غیربهداشتی و بیکاری بیداد می کند، جایی که پر از نفت، همان طلای سیاه است و به کشورهای دیگر هم صادر می شود ولی مردم منطقه از آن بی بهره مانده اند، همان جایی که پیرمرد آب آشامیدنی مملو از امراض ناشی از زباله ها و مواد زائد غیربهداشتی را نشان می دهد تا شاید با گرفتن تصاویر از او و مشاهده مسئولان، گوشه چشمی به این روستای ۷۵ خانواری بشود.

یا پدری که آب را می نوشد تا وضعیت اسفبار منطقه خود را به مسئولان شهری و استانی گوشزد کند، شاید روزی این طلای سیاه، سودرسان این وضعیت نامناسب روستای شله زار شود، آری اینجا روستای شله زار در۴۰ کیلومتری گچساران و ۲۰ کیلومتری استان بوشهر است که در نقطه ای با فاصله یک ساعته با شهرستان بهبهان واقع شده است.

داستان از این قرار است…

داستان ازاین قرار است که برای پوشش دادن خبر نشست جشنواره آموزش وپرورش راهی سردشت زیدون بهبهان شدیم و بعد از اطلاع از وضعیت نامناسب روستا به آنجا رفتیم اما در بدو ورود با  لوله های ۳۰ اینچی طلای سیاه مواجه شدیم که از دل روستای شله زار می گذرد و آرامشی در منطقه حکمفرما بود که گویی نشان از بی توجهی است، بی توجهی خیل عظیم مسئولانی که در گذشته ، بسیار رفتند که آمدند و به حرف های مردم منطقه هم گوش داده اند اما وضعیت این روستا و مردمش همچنان به همان شکل رها شده به حال خود است!

پیر و جوان و کودک به سمت ما آمدند و با گفتن این جمله که «آیا با حضور شما می توانیم شاهد رفع این مشکلات باشیم» مواجه شدیم!

و این سوال که چرا باید این منطقه محل عبور لوله های نفت به خارج از کشور باشد، ولی خود در اسفبارترین وضعیت موجود قرار داشته باشد؟ ذهن هر انسانی را به خود مشغول می کند.

نبود مدرسه و ارتباط تلفنی

در ابتدای حضور، هر کس یک مشکل را عنوان می کرد؛ یکی از اهالی با گلایه از اینکه باید یک کیلومتر از روستا بیرون رفته و تا بالاترین تپه بلند روستا برویم تا آنتن تلفن فعال شود و تماس بگیریم، تصور کنید یک اتفاق بدی پیش بیاید و نیاز به تلفن باشد؟ چه باید کرد؟

یکی دیگر از اهالی روستا با گلایه مندی از آب آشامیدنی نامناسب عنوان می کند: همسرم به دلیل استفاده از این آب آلوده به بیماری نارسایی کلیوی دچار شده و درحال حاضر دیالیز می شود.

این فرد در حالی که مدارک پزشکی همسرش را ورق می زند؛ می گوید: مسئولان باید مشکل این روستا را حل کنند تا دیگر مردم روستای شله زار به بیماری های این چنینی مبتلا نشوند.

در همین حین یکی از جوانان، با یک بطری پر از محلول آمد که گویی آن محلول، آب لیمو است اما در عین ناباوری، آب آشامیدنی اهالی روستا بود.

محمدرضا راشدی فرد بهورز خانه بهداشت روستای شله زار۲ نیز در ادامه می گوید: رودخانه معمولا در فصل زمستان گل آلود بوده و روستا کاملا فاقد آب است و در فصولی هم که آب گل آلود نیست، آلودگی های دیگر و شوری آب به گونه ای است که قابل شرب نیست.

راشدی فرد ادامه می دهد: آب مصرفی مردم قبل از این که وارد مخزن لوله کشی شود، فقط یک کلرزنی ساده به صورت دستی می شود و بس!

بهورز خانه بهداشت روستای شله زار۲ تصریح می کند: مشکل اصلی آب، شوری و کدورت، نبود آب در فصل زمستان و آلودگی هایی است که از کیلومترها دور به رودخانه این روستا وارد می شود.

راشدی فرد می گوید: با وجود اینکه پمپ ها و لوله های شرکت نفت در این منطقه وجود دارند اما هیچ آلودگی و تاثیری روی آب ندارند و دلایل اصلی غیر شرب بودن آب، فقط مواردی است که عنوان شد.

سقوط دانش آموزان در رودخانه

رئیس شورای روستای شله زار۲ نیز در ادامه به جمع ما پیوست و از نبود آب آشامیدنی نامناسب، نبود مدرسه راهنمایی و ترک تحصیل دختران و پسران گفت، و از دانش آموزانی که از لوله های نفت سیاه به عنوان پل ارتباطی بین روستای شله زار۲ و شله زار یک استفاده می کنند. پلی که بارها و بارها، سقوط در رودخانه را نصیب دانش آموزان کرده است و از بیکاری جوانانی که تحصیل کرده اند و خطرها در کمینشان است.

یدالله کلابی می افزاید: فقط یک لوله آب رسانی در روستای شله زار۲ وجود دارد که آن هم از میان لجن زارها و آلودگی ها عبور می کند.

کمی بعد با همراهی رئیس شورای روستایی و بهورز خانه بهداشت روستای شله زار۲ به سرچشمه تامین آب روستا رفتیم، وضعیت به گونه ای بود که در تصور هم نمی گنجید.

سخت است مردمی را ببینیم که در تمام فعالیت های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی استانی و کشور حضور دارند و در چنین وضعیت اسفبار روزگار می گذرانند!