نازنين ، آدم چرا كج مى رود؟
پس كدوم جاده به مقصد مى رود؟
يك سرى كوله به دوش و پشت به پشت ،،
ترك كشور مى كنند خنجر به پشت ،،
يك سرى از بهر نان جان مى دهند ،،
يك سرى از ترس جان نان مى دهند،،،
ياغيان پنج و هفت غارتگرند
با وضو ناموس ما را مى برند
ياغيان هم جان و هم مال برده اند
ملت هم انگار حناق خورده اند
نازنين دانم چرا كج مى رويم
در پى جاده نه مقصد مى رويم
چونكه چندى پيش عصيان كرده ايم
آنچه داشتيم را نسيان كرده ايم