خبر اومد که عمر دیب سر شد

به پا افتاد شب، وقت سحر شد

"ندا"یی اومد از دشت شقایق

که لیلی صید زوبین و تبر شد

***

نشونت نیست دختر، چند ماهه

دل مادر شکستن، وُل! گناهه

خدایا پیر شد مادر شبونه

خبر اومد که تنگستون سیاهه

***

دلُم درد و دلُم درد و دلُم درد

وطن زندون، وطن زندون، وطن بند

دل تهمینه... آه ... ای وای، رستم

که تیغ از گرده سهراب بَر کند

***

دم زندون، پدر دل ناگرونه

قد سرو پسر می ده نشونه

نشون و نام و عکس و ... آی روله

خبر اومد که تنگستون خزونه

***

دل سبزش – خدا!- آواز می خواست

غمش بو(د) ناله های ساز می خواست

کنار راه پر می زد به خونش

بزن نی زن، دلش پرواز می خواست

***

نوشتم مادرم را: " بخت یاره"

زمستون رفت و دشستستون بهاره

نوشتم، توی زندون، تا ندونه

شب ابر است و دنیا تیره تاره

***

ز دست ناکس و نامرد فریاد

که خواهر می کشه با تیغ پولاد

مرا عهدیست با جانان... وگر نه

"تفنگ دسته نقره ام دادِ بیداد"