به نظرم لازم نیست که آقای ناصر کرمی و تفکرات به غایت نژادپرستانه و سخنان مملو از دروغ ایشان را از گذشته تا به امروز به کسی معرفی کنیم. تنها و تنها کافی است همین نوشته ایشان را در خطاب به آقای توکلی مسئول سایت ایران گولوبال را بخوانیم. من تنها سه جمله از نوشته آقای کرمی را اینجا نقل میکنم و قضاوت در مورد ایشان را به عقلانیت خوانندگان میسپارم. یک: آقای کرمی مینویسند؛ "اصلأ زبانی بنام تُرکی وجود ندارد. زبان تُرکی زبانی نوشتاری و کتیبه ای نبوده و نیست. " تفسیر: این بیان صد در صد از واقعیت ها دور و اساسا جعل و دروغ آشکار در روز روشن است. من لزومی نمی بینم که ثابت کنم که زبان ترکی وجود دارد و در این زبان هم نوشتار هست و هم کتبه. این بخش از نوشته آقای کرمی عمق ضدیت ایشان با خلق ترک و زبان ترکی را نشان میدهد و با معیارهای حقوق بشری امروز نژادپرستی تلقی میگردد. دو: آقای کرمی مینویسند؛ "علّت اصلی عقب ماندگی جهان شرق از غرب وجود و مهاجرت همین تُرک تباران در منطقه بوده و هست و " تفسیر: کشف علت عقب ماندگی جهان شرق از سوی آقای کرمی حیرت انگیز است و اگر کسی از این تفکر آقای کرمی شاخ درنیاورد، شاهکار کرده است. سه: آقای کردمی مینویسند: " امروز هم پرچم اسلامگرایی را بر دوش دارند. شما به همکاری نزدیک و پنهان کاریهای علی خامنه ای در تهران و در باکو و آنکارا نگاه کنید، سرزمین ایران را به لاشه ای تبدیل کرده اند و خود بر آن نشسته اند و تقسیم می کنند." تفسیر: آقای کرمی دولت (فارسی) دینی ایران را پرچمدار اسلام گرایی نمیداند، بلکه دولت سکولار ترکیه و دولت سکولار آذربایجان را در این نوشته به پرچم داری اسلامگرایی متهم میکند. و جالب است که از نام بنیانگذار جمهوری اسلامی یعنی خمینی نامی به میان نمیآورد، اما خامنه ای و مناسبات وی با ترکیه و آذربایجان را که مناسبات بسیار شکننده ایی میان آنها وجود دارد را حمل بر اسلام گرایی دولت ترکیه و آذربایجان میکند. اولا روابط دولت فارسگرای ایران با دولت آذربایجان ابدا دوستانه نیست. طی سالهای گذشته مدام جاسوسان ایران در آذربایجان دستگیر شده اند. دولت ایران مروج دین گرایی و تروریسم دینی در آذربایجان است. ترکیه یک دولت سکولار است و حاکمیت حزب آ ک پ ماهیت سکولار دولت ترکیه را تغییر نمیدهد. اتفاقا یکی از انتقادات وارده از سوی احزاب اپوزیسیون در مجلس ترکیه به حزب حاکم (آ ک پ) داشتن روابط دوستی با دولت ایران است. جهت دیگر مخالفت احزاب اپوزیسیون که بیش از 51 درصد نمایندگان مجلس ترکیه را به خود اختصاص میدهند گرایش مذهبی حزب حاکم در ترکیه است. در عین حال بخش قابل توجهی از رهبران سیاسی جامعه فارس ایران دمکراسی ترکیه را مدل بسیار مناسبی برای جهان اسلام و کشورهای مسلمان میدانند. با این وجود آقای کرمی در نوشته خود سعی کرده است این واقعیت را صد در صد وارونه نشان دهد. به نظرم این کوتاه سخن در برملا کردن تفکر و شخصیت آقای کرمی کافی است. من دفاعیه دیگری ندارم