سخنرانی کوتاه در هیجدهمین اجلاس حقوق بشر سازمان ملل در ژنو در روز 23 سپتامبر 2011

خانمها و آقایان محترم،

هم میهنان ارجمند،

امروز می خواهم در مورد حقوق ملت کرد یکی از ملیتهای ایران کثیرالملله و دو و نیم میلیون پیروان آئین یاری، در جمهوری اسلامی ایران نکاتی بعرضتان برسانم.

ایران نه فقط از ملیتهای متنوع فارس و آذری و کرد و لر و بلوچ و عرب و ترکمن و غیره تشکیل شده، بلکه در ایران خلاف آنچه که رهبران جمهوری اسلامی ادعا می کنند، باصطلاح 99% مردم مسلمان شیعه هستند، در این کشور درصد بس بالائی که من دقیق آماری در دست ندارم، تخمینی باید گفت: حدودا 20 میلیون سنی مذهب مسلمان، دو ونیم میلیون یارسانی با باورغیر اسلامی، صدها هزار زرتشتی، یهودی، مسیحی، بهائی و غیره زندگی می کنند. همین تنوع در ملیت و آئینها، فرهنگ کهن این جامعه چند قومی یا چند ملیتی و چند آئینی را غنی تر می کند. متأسفانه در طول تاریخ نوین ایران، فقط دیکتاتورانی از یک ملت، حاکم بوده اند. این دیکتاتوران نه فقط حقوق دیگر ملتها و آئینهارا زیرپا گذاشته اند، بلکه مخالفان در میان ملت خودی و حتا آئین خودی را نیز سرکوب می کرده اند. اکنون در جمهوری اسلامی این سرکوب بویژه درباره ملیتهای غیر حاکم و آئینهای حتا اسلامی مانند صوفیسم و دراویش و غیر اسلامی مانند یارسان و بهائی، شدت بیشتری دارد. در این جا باید تأکید کرد که بالاترین رقم اعدامها و تجاوزها به زنان در زندانهای مخوف این جمهوری جهل ازمیان کردها است. زنان قهرمان کرد اولین زندانیان این جمهوری جهل بودند که با شهامت از شکنجه و تجاوز به خود، درملاء عام صحبت کردند و این لکه ننگی بر دامان رهبران اسلامی ایران و بویژه مأموران این به اصطلاح جمهوری خواهد ماند. من واقعا نمی دانم این مأموران با چه روئی به چشم قربانیان خود نگاه می کنند؟

درهمان اوایل انقلاب آیت الله خمینی کردهارا شیطان خطاب کردند و دستور بمب باران شهرهای کردستان و بویژه سنندج قهرمان پرور را صادرکرد و درجنگ ایران و عراق مناطق کردنشین غیر مسلمان، یعنی مناطق یارسانی مانند بان زرده را با بمب بارانهای شمیائی کوبیدند وصدها نفررا کشته و هزاران نفر تا به امروز از آثار مخرب بمب شیمیائی رنج می برند. با تأسف اذهان عمومی جهان در این باره یا مطلع نبودند و یا سکوت کردند.

اکنون دهها نفر از جوانان کرد سنی مذهب و یارسانی و حتا شیعه در صف اعدام نشسته اند. هر فردی از جوانان غیور ایران و پیش از همه کردها، دهان انتقاد باز کنند، با دستگیری و شکنجه سرو کار دارند و اگر مقاومت کنند، آنها را سر به نیست می کنند. با تأسف باید گفت، تعداد آنها به اندازه ای زیاد است که قلم توانائی ثبت نام همه را ندارد.

خانمها و آقایان محترم،

رفسنجانی یکی از سران جمهوری اسلامی درمورد زندانیان سیاسی و اقلیتهای آئینی وملتهای ایران ادعا کرد: "کاری که شاه در مدت سی سال نتوانست بکند، ما درمدت دو سال انجام دادیم. او درست می گفت، جمهوری اسلامی با شدت بسی بیشتری باهمه مخالفین خود برخورد کرده و می کنند. بهمین دلیل ازتعداد بسیاری ازافراد ملتهای ایران امروز اگر پرسش مقایسه ای از آنها بشود که وضع سیاسی کنونی بهتر است یا گذشته، همه خواهند گفت گذشته. زیرا اگر چه در گذشته نیز در ایران مردم وابسته به اقلیتهای مذهبی و ملتهای غیر حاکم تحت فشار و ظلم بودند، اما جمهوری اسلامی دراین زمینه سنگ تمام گذاشته است.

در اینجا لازم به ذکر است که احتمالا نه فقط اکثر شما عزیزان، بلکه بسیاری از شخصیتهای مدافع حقوق انسانی و اقلیتها آئینی، درباره یارسان و یارسانیان، اطلاعات دقیقی ندارند. بنده دراینجا خودرا موظف می بینم، ازطرف بسیاری ازیارسانیان در حد توانم، اطلاعات مختصری درباره تحت ظلم وستم قرارگرفتن آنها درایران که درسخت ترین شرایط در سایه حکومت اسلامی زندگی می کنند، در اینجا که مقر دفاع از حقوق بشر سازمان ملل است، به اطلاع عموم برسانم. اولا باید عرض کنم که حدودا چهار تا چهار ونیم میلیون از پیروان آئین یاری که زیر نام اهل حق، کاکه ای و غیره شناخته شده اند، در خاور میانه و حدود دو و نیم میلیون آنها در ایران زندگی می کنند. پیروان این آئین، کرد، لر و آذری هستند. دوم اجازه دهید، وضع اساسی ترین حقوق این گروه از انسانهارا در جمهوری اسلامی بررسی کنیم. قبل از انقلاب ایران در سال 1979، گرچه حاکمیت دیکتاتوری شاه پا برجا بود و محدودیتهائی چند برای جلو گیری از استخدام یارسانیان و غیره بوجود می آوردند، با این وصف، آنها از آزادی های نسبی تقریبا برخوردار بودند. فقط یکی از مشکلات یارسانیان برخورد مقطعی با افراطیون اسلامی بود که زیاد جدی گرفته نمی شد. بعد از سر نگونی شاه و شکل گیری جمهوری اسلامی، مشکلات نه فقط برای یارسانیان بلکه برای همه ادیان اقلیت و ملتهای ایران بوجود آوردند. یک نکته را بایستی به عرض عزیزان و اذهان عمومی جهان برسانم، که امروزه جوانان یارسانی دیگر نمی خواهند زندگی دوگانه داشته باشند و نمی خواهند دائم با ترس از اخراج، دروغ بگویند و سرپوش بر روی عقاید خود بگذارند. این شامل حال اکثر جوانان ملتهای غیر حاکم نیز هست. آنها بر خلاف پدران خود و بحق مدعی حقوق مساوی هستند. بهمین دلیل بطور دائم تحت پی گرد قرار دارند. اگر معلمان، دانشجویان و کارمندانی از خانوادهای اهل حق یایارسانی، برای جمهوری اسلامی مشکوک باشند،سیستماتیک تحت نظر هستند. آنها دنبال بهانه مائی می گردند که از شر همه ی یارسانیانی که صد در صد اسلام نیاورده اند، خلاص شوند. تازه این در مورد کسانی است که حتا از آئین خود دفاع نمی کنند و یا آئین خودرا بخشی از اسلام می دانند. اما آن کسانی که خودرا یارسانی قلمداد می کنند و یا به عنوان یارسانی شناخته شده اند و از حقوق ابتدائی یارسانیان دفاع می کنند، بعد از تذکرات و اخطارها و تهدیدهای شدید که از آئین خود دست بردارند. اگر اینها کاری نشد، بلافاصله اخراج می شوند. تازه این اول قضیه است و آنها مرتب بعد از اخراج از کار، نیز زیر نظر قرار خواهند گرفت و حتا در مؤسسات خصوصی برای آنها و شیوه کار و استخدام شان مشکل ایجاد می نمایند. مثالهای فراوانی داریم از صاحبان تاکسیها، کتاب فروشیها، مغازه ها، شرکتها و غیره. در اینجا به دلیل کمی وقت از توضیحات بیشتر چشم می پوشم سپاسگذارم.

23. سپتامبر 2011 دکتر گلمراد مرادی