هما عليزاده 

خانم شكرايي عزيز، مينو هميلي زندان سنندج بوده و گيتي شيرزاد را در زندان به عنوان سركوبكرش ديده، شما گيتي را در مقام يك مددكار اجتماعي ديده ايد كه از قضاا با بسياري از پناهندگان سياسي كار ميكرده، براي من جالب است كه شما شهادت يك زنداني سياسي را در مورد گيتي چون دوست شماست رد ميكنيد، مينو تنها شاهد نيست زندانيان ديگري هم در مورد ايشان نوشته اند. جرم شامل مرور زمان و نيكوكاريهاي پس از انجام جرم نميشود. خوشحالم كه شما را در مقام قاضي نميبينم چون در آنصورت مجرم را بخشوده و شاكي را محكوم ميكرديد!

محسن علیزاده 

خانم هما عليزاده گرامی / شما نوشته اید که خانم مینواز انجا که يك زنداني سياسی بود پس سخنانشان در این مورد حقیقت دارد . در حالی که خانم گيتي شيرزاد هم یک زندانی سیاسی بود که شوهرش را در زندان اعدام کردند. من اینطور از جنجالی که سر این موضوع در ایران گلوبال ایجاد شده می فهمم که به قول ان روز ها طرف« ضعف» نشان داده و به یا به قول اسلامی ها «تواب» شده بود. مگر همه ی زندانی هایی که در فاصله 60 تا 67 و پس از آن، ازاد شده بودند همه قهرمان و «سرموضع »بودند و اصولا کسی نمی داند که در اتاق بازجویی بین زندانی و زندانبان چه گذشته بود . اری قضاوت درست را می شود از روی آرشیو پرونده زندانیان سیاسی که قطعا روزی علنی خواهد شد؛ بررسی نمود وگرنه اختلافات شخصی و سیاسی بین گروههای و سازمانهای سیاسی همواره قربانیان رزیم را زیر ضربه برده است.

هنوز نسل ما زنده است می تواند شاهدت دهد که برای دومین بار در تاریخ سیاسی ایران ؛ موضوع «تواب » توسط سازمان مجاهدین خلق طرح شد و داستان از این قرار بود که پس از ورود سازمان به فاز نظامی ،بسیاری از مجاهدین خلق در خیابانها شناسایی ودستگیر می شدند ؛ بدین خاطررهبری مجاهدین تصمیم درستی می گیرد و به زندانیان مجاهد، مخفیانه پیغام می دهد که توبه نامه نوشته و از زندان آزاد شوید تا در خدمت مقاومت قرار گیرند. اولین بار هم، رهبری حزب توده در سال های پس از کودتای 28 مرداد بود که چنین تصمیمی گرفت و به اعضای خود پیغام داد که به محض دستگیری انزجار نامه نوشته و ازاد شوند.
رژیم اسلامی در سال 60 بسیاری از مجاهدینی که تواب شده بودند را آزاد کرد و اکثر این زندانیان «تواب» شده ، مجدا به خانه های تیمی بازگشتند و به مبارزه مسلحانه خود با رزیم ادامه دادند و..... از آن پس بود که رزیم به شیوههای مختلف سعی کرد تا تواب های تاکیتکی را از تواب های واقعی تشخیص دهد . 
امروز 35 سال از ان روز های تلخ و سیاه گذشته است و آنان که جان بدر برده اند ؛ پدر بزرگ و مادر برزگ شده اند ولی عقل و فکر برخی از این دوستان ، همچنان در سالهای جوانی مانده و منجمد شده است . مگر نه این است که همه چیز با ان دوران سیاه عوض شده است ؛ نخست وزیر ، رئیس مجلس و رئیس جمهور آن زمان ودیگر مقامات بلند پایه رزیم امروز ان زمان یا در زندان هستند و یا در تبعید و یا از کنار گذاشته شده اند و اینکه این خانم شیزاد مجبور شده بود که زندانی دیگر را به درمانگاه ببرد که نمی شود؛ نامش را « نگهبان زندان سندج ؟!!» نامید . چرا عامدا جای زندانی و نگهبان را عوض می کنید ؟ 
شخصا در هر دو رژیم شاه و شیخ زندانی سیاسی بودم و دلیل نمی شود که هرچه از خاطراتم بگویم و یا بنویسم عین حقیقت باشد. بگذارید این موضوع «تواب» را با نگاه امروز جهانیان به ویدئو هایی که داعش از قربانیانی که قصد بریدن سرآنان را داشت که اینکه چگونه آنان جلوی دوربین عجز و ناله می کردند و از دولت هایشان می خواستند که به خواستهای نا بجا گروگانگیر ها اجابت نمایند و یا دست از مبارزه با داعش بردارند و.... یا یکی دیگراز گروگانهای غربی که خود روزنامه نگار بود مجبور شد که برای تبلیغ داعش رپورتاژ تهیه نماید . ولی نگاه جهان مترقی این نبود که بجای داعش ، گروگانهای «تواب » شده را مورد سرزنش قرار دهند ، هیج بنی بشری این قربانیان را «تواب» و «نگهبان» زندان داعش نخواند و جهان ضد داعش یکپارچه، اتش زدن و سربریدن این زندانیان را محکوم کرد . آری کلیه زندانیان سیاسی پس از 60 گروگان داعش شیعه ایران بودند که درست بود در همان زمان همگی توبه نامه می نوشتند و از زندان و اعدام رهایی می یافتند باور کنید رزیم زود تراز این ها سرنگون می شد . مینو و شما به قول معروف سوراخ دعا را گم کرده اید و متاسفانه بجای جنایت کاران داعش شیعه با آبرو و حیثیت قربانیان رزیم بازی می کنید و کارتان نادرست است ؛جاسوس های واقعی رژیم خودشان را خوب در بین سازمانهای سیاسی جاسازی کرده اند و اگر لازمباشد، شعار های خیلی تند هم سر می دهند ؛ نگاه کنید به ترورهای مخالفین که در 35 سال گذشته در خارج از کشور صورت گرفته چگون نفوذی ها خود را استتار کردند و در بین شان حتی یک تواب نبود .دستگاههای جاسوسی رژیم بسیار حرفه ای تر از این حرف ها عمل می کنند وآنان مغز خر نخورده اند که بیایند از زندانی سیاسی که تواب شده بود ، برای خبر چینی استفاده نمایند از نظر دستگاه اطلاعاتی رزیم چنین افرادی سوخته شد، محسوب می شوند.. بنابریان تور جاسوس گیری خانم مینو تنها قادر است که در مورد قربانیان رزیم جنایت پیشه ، بزرگ نمایی کنند .

هما عليزاده 

دوست هم نام من! كسي كه نگهبان زندان ميشود و حتي آنقدر مورد اطمينان است كه زنداني را به او ميسپرند كه برأي درمان به درمانگاه خارج از زندان ببرد و بازگرداند، ديگر تواب محسوب نميشود، خود سركوبگر است. ايشان ديگر از هيچ منظري زنداني سياسي محسوب نميشود. إعدام همسر برأي هيچكس اعتبار نمي أورد. برأي اطلاع شما دو زنداني سياسي سابق كرد كه از كشور سويد آمده بودند به حضور ايشان در برنامه بنياد پژوهشهاي زنان در مونترال اعتراض كرده و ايشان را بازجو و سركوبگر خود در زندان معرفي كرده بودند كه متاسفانه بدليل اينكه مدركي در دست نيست ساكتشان كرده بودند! و خانم شكرايي حتما بياد مياورند! آيا شهادت چنذين زنداني سياسي كافي نيست كه تقاضاي رسيدگي به اين پرونده را داشت؟ به نظر من ايشان بايد خود پا پيش گذاشته و به اين زندانيان سابق پاسخ بگويند. بسيج افرادي كه در جريان كار ايشان در زندان سنندج نبوده اند نمك پاشيدن بر زخم كساني است كه شكنجه شده اند. به اميد روزي كه هيچ جاي جهان خانه أمن سركوبگران نباشد