سخن امروز ما در باره باجگیری اسلامگرایان در پاریس است.

ترور روزنامه نگاران پاریس، بار دیگر ضرورت نقد اسلام سیاسی، روشنگری و تاکید بر ضرورت دفاع بی قید و شرط از آزادی بیان و حق همگان در انتقاد، نقد و نفی "مقدسات" را بمیان کشید. 

تهاجم اسلامگرایان به ازادی بیان در قلب اروپا، روح باجگیرانه، نفی گرایانه و دگراندیش ستیزانه اسلام سیاسی را به نمایش نهاد و فرصتی فراهم شد دور از هرگونه محافظه کاری، افکار عمومی جهانیان را با گوهر اسلام سیاسی آشنا ساخت و نیز تجربه تاریخ 1400 ساله اسلام در ایران را بعنوان سند بربریت، دگراندیش ستیزی و ناسازگاری اسلام سیاسی با پلورالیسم فرهنگی – دینی روشن کرد.

اسلام و فرمانهای قرانی در تناقضات اشکار با مدنیت و گفتار، کردار و اندیشه ها ("مقدسات") اکثریت ملل جهان قرار دارد. سخن بر سر همزیستی مسالمت آمیز ویا تن دادن به سلطه چماق، اسید، ترور و .. است. واقعیت اینست که انچه برای اسلامگرایان مقدس است، از نظر دیگران نامقدس، نامطلوب و زیانبار هستند. چه باید کرد؟ باید در برابر باج خواهی اسلامگرایان عقب نشینی کرد، انفعال پیشه نمود و میدان را برای یکه تازی، تحمیل بی فرهنگی و سلطه گری آئینی باز گذاشت؟

برای روشن تر شدن موضوع؛

چندی پیش در تدارک برگزاری جشن ملی شب چله (یلدا) بودیم. فردی با برگزاری جشن یلدا در روز یکشنبه مخالفت کرد و استدلال نمود که در این روز فردی 1400 سال قبل در عربستان مرده است و شادی و پایکوبی توهین به اسلام تلقی می شود.  در واقع "مقدسات" ایرانی را در برابر "مقدسات" عربستانی ها قرار  داد و گفت اگر من در این جشن شرکت کنم، هنگام بازگشت به ایران مورد اذیت و آزار قرار می گیرم. پاسخ این بود که شما بروید عزاداری کنید و ما هم جشن پایکوبی. نه عزاداری شما توهین به "مقدسات" ماست و نه جشن و پایکوبی ("مقدسات") ما، توهین به "مقدسات" شماست. ما به اسلامگرایان و تحمیل "مقدسات" شما باج نمی دهیم. در واقع طرح شادی و پایکوبی ایرانیان در روزهای مرگ کسانی که برای عربستانی ها "مقدس" اند ویا عزاداری ما هنگام تولد پیشگامان اسلام و فجاجعی که در ایران آفریدند، از بنیادی ترین حقوق مدنی بشر است و نمی تواند تابع "مقدسات" دیگران گردند.

در جهان پلورالیستی دینداران و بی دینان، برای تامین همزیستی مسالمت آمیز شهروندان دهکده جهانی باید در شاهراه دمکراتیزاسیون، تامین و تضمین آزادی بیان همگان، نفی هرگونه تبعیض و حفظ استقلال حکومت از دین ره پیمود.

راهکار ما نقد سیاسی، روشنگرانه، نفی تحمیل "مقدسات" یکی بر دیگری است.  باید در برابر باجگیری اسلام سیاسی ویا هر دین و ایدئولوژی دیگر ایستاد و با اعتراض، انتقاد و نقد روشنگرانه ، در کنار کاروان جهانی آزادی و دمکراسی برای تثبت و تعمیق دستاوردهای جهانشمول بشری بایستیم.

راهکار درست نه لشکرکشی  توده وار علیه "مسلمانان" ، دامن زدن به جنگ ادیان (آنچه مورد علاقه اسلامگرایان است) و نه اعلام جنگ با باورهای شخصی افراد، که آنها نیز قربانیان اسلام و اسلامگرایان اند، بلکه طرح اهمیت و چرائی نیاز بشر به ارزش ها و دستاوردهای جهانشمول دمکراتیک، در بستر آزادی بیان و تقدس زدائی از "تقدسات" است.

مسلمانان شهروندان دهکده جهانی هستند که توسط اسلامگرایان به گروگان گرفته شده و قربانیان دین و آئینی پیشاقرون وسطائی و اسلام سیاسی شده اند. رهائی مردمان مسلمان از زیر آوار جهل و خرافات، در نتیجه کارزار درازمدت سیاسی، فرهنگی، ایدئولوژیک میسر است و ظرف تغییر همانا عدالت اجتماعی، سکولار دمکراسی، تامین آزادی بیان، تشکل و تحزب،  فضای سالم، غیرمتشنج و مداراگرانه می باشد.

موضوع کشتار نویسندگان فرانسوی، تهاجم به ازادی بیان، مدنیت و دستاوردهای بشریت از عزیمتگاه بربرمنشانه است و عدم دفاع بی اما و اگر از آزادی بیان، پیامدهائی دارد که نخستین قربانیانش مردمانی هستند که در شناسنامه شان بعنوان مسلمان شناخته می شوند.

اکنون مجال خوبی است که در حد توانمان نگذاریم توهین به "مقدسات" بهانه ای برای تحمیل "مقدسات" گردد. بعنوان ایرانی؛ باجگیری 36 ساله اسلامگرایان از ایرانیان را افشاء کنیم و در انظار جهانیان، نقد اسلام سیاسی را به نقد سیاسی تاریخ خونبار و ویرانگرانه اسلامگرایان در ایران  پیوند زنیم. دنیا را با چهره اسلام سیاسی بیشتر اشنا کنیم و همدلی مردم دنیا را برای مبارزه ملی، دمکراتیک و آزادیخواهانه ملت ایران جلب نمائیم.