با سلام و صلوات بر همه کامنت نویسان آنچنانی و غیرآنچنانی!
راستش را بخواهید خیلی دلم برایتان تنگ شده بود و آرزو میکردم که هر لحظه یکی از شما مرحوم میشدید و من میتوانستم شما را زیارت کنم و باهم چند کامنت آنچنانی مینوشتیم تا مسؤل فعلی کامنتهای سایت شخیص ایرانگلوبال را عصبانی کنیم.
حتما شما هم دلتان برای این شخص شخیص تنگ شده است و میخواهید بدانید که وضعیتم در این دنیای ابدی چطور است. راستش را بخواهید تا مدتی پیش در بهشت همراه با ائمه اطهار به کارهای خیر مشغول بودیم.
چندی است که بر اثر شکایات کامنت نویسان محترم، مرا در کنار مادربزرگ محترمهام راهی جهنم فرمودهاند و از عذاب بهشت راحت شدهام. اینجا همه چیز خوب است و ما در حال ییلاق و قشلاق هستیم. بله، تعجب نکنید. ما هم ییلاق و قشلاق داریم. چطور؟ مگر نمیدانید؟ آخه جهنم بر چند نوع است و هر پیغمبر خدابیامرزی برای خودش یک جهنم دارد و پیروان گناهکارش را به آنجا میبرد. جهنم عیسا مسیح تعطیل است زیرا که مردی خیّر آن را از پاپ اعظم خریده و کسی را به آنجا راه نمیدهد. پیروان عیسا مسیح هم مثل من میان جهنم حاج آقا محمد و جهنم زرتشت خودمان آواره هستند.
جهنم حاج آقا محمد گرم و سوزان است و جهنم هموند زرتشت سردِ سرد. ما هم که آواره این دو جهنمیم، هی ییلاق و قشلاق میکنیم. جای شماها خالی، خیلی خوش میگذرد. دیشب هم خانم هایده خانم کنسرت گذاشته بود و هی شراب میخورد و میخواند.
همانطور که فرمایش فرمودم، دلم برای شما و کامنتهایتان خیلی تنگ شده بود. رفتم توی کافی نت جهنم نشستم و کامنتها را خواندم. از شما چه پنهان که اصلا دلم نمیخواست مقالات را بخوانم ولی مجبور شدم برای اینکه ربط کامنتها را با مقاله متوجه شوم، بعضی از این مقالات را که اصلا هم چیزی برای خواندن ندارند، خواندم. در این سایت شخیص ایرانگلوبال تنها چیزی که قابلیت خواندن دارد همین کامنتها هستند. آن هم کامنتهای آنچنانی. کامنت نویسانی که به بحث مؤدب و سازنده مشغولند و کامنت غیرآنچنانی مینویسند، ول معطلند. به شما هم توصیه میکنم که آنها را نخوانید و جوابی برایشان ننویسید چون امام زمان و سربازان گمنامش برای آنها جوابهای آنچنانی مینویسند و شما میتوانید بقیه اش را بخوانید که به حالتان سودمند است.
البته همگان آگاهید که بیشترین و بهترین کامنتهای سایت شخیص ایرانگلوبال مربوط هستند به دعواهای بین فارسها و ترکها که در زیر هر مقاله و خبری حضور فعال دارند و میتوانید از آنها مستفیض شوید. بقیه کامنتها را نخوانید و بگذارید جناب امام زمان و سربازان گمنامش بخوانند و آنها را به راه راست، یعنی دعوای فارس و ترک هدایت کنند. اگر هم دیدید که کامنتی به دعوای ترک و فارس مربوط نیست و حضرت امام زمان و سربازان گمنامش آن را ندیدهاند، خودتان دست به کار شوید. این کار خیلی آسان است. من، یعنی مرحوم مسؤل محترم سابق کامنتهای ایرانگلوبال راه آن را به شما یاد میدهم:
فرض را بر این بگیریم که مقالهای نوشته شده است در رابطه با گران شدن نان و بنزین، یا اعدام یک بنده خدا. نویسنده ساده لوح آن فقط در باره گرانی نان و بنزین و یا غیرانسانی بودن حکم اعدام و نقش جمهوری محترم اسلامی ایران در این مقاله نوشته است. یک نفر از خدا بیخبر هم آمده و کامنتی زیر آن نوشته و او هم کامنتش در رابطه با گرانی نان و بنزین و... و اعدام و شکنجه و اسیدپاشی سربازان گمنام حضرت مستطاب امام زمان است. خوب، حالا وظیفه چیست؟ خیلی راحت است! جوابی برای آن کامنت بنویسید با این محتوا: "شما پان ترکهای فاشیست (یا پان فارسهای فاشیست، هیچ فرقی نمیکند، همینطوری یکی را بنویسید) همه چیز را از دریچه تنگ منافع قبیله خودتان میبینید" و چند تا بد و بیراه! این بد و بیراهها هم میتواند در مورد بد بودن زبان آن یکی "پان... فاشیستها" و الکن بودن آنها یا اینکه الفبا ندارند یا....
اصلا نگران نباشید که این "کامنت" گرانقدر شما مربوط به موضوع مقاله و کامنت نیست! جناب مسؤل فعلی کامنتهای سایت شخیص ایرانگلوبال، این کامنت را نخوانده تایید و منتشر خواهد کرد! یادتان نرود که اسمتان را ننویسید تا آنجا اسمتان بشود "آنونوموس". یک دقیقه صبر کنید و بعد یک کامنت دیگر به همان ترتیب بنویسید و این بار دقت کنید که اگر دفعه قبل "پان ترکهای فاشیست" نوشتهاید، این بار بنویسید "پان فارسهای فاشیست" و چند بد و بیراه.
کار تمام است! حالا این وسط گرانی نان و بنزین و... و اعدام و شکنجه و اسیدپاشی و تجاوز و... و جمهوری محترم اسلامی ایران فراموش میشود و کامنتهای بعدی همه جنگ فارس و ترک است. اهمیتی هم ندارد که نویسنده مقاله و کامنت ترک باشد یا فارس یا کرد یا بلوچ یا ارمنی.
البته به شما توصیه میکنم که در این کار زیاده روی نکنید که موجب میشود سربازان گمنام حضرت امام زمان از نان خوردن بیفتند!
از امام زمان صحبت به میان آمد یاد تهدیدات سربازان گمنام آن حضرت افتادم جناب ادیب برومند را و جا زدن آن جناب را و کلی خندیدم به آن جا زدن و گریه کردم بر حال نزار ایشان و ترس و پریشانیشان.
در آخر مرقومه مبارکم برای همه شما آرزوی سلامتی و توانایی قلم در کامنتهای دعواییتان را دارم.
امیدوارم که همه کامنت نویسان آنچنانی و غیرآنچنانی سلام شخص شخیص بنده محترم و مادربزرگ محترمه را از کافی نت جهنم پذیرا باشند و جناب مسؤل فعلی کامنتهای سایت شخیص ایرانگلوبال، مرقومه اینجانب را به جای کامنت سانسور نفرمایند. آمین! یا شیطان الرحیم!
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید