*******

”هموطنان و فعالان حقوق بشر،
یک ماه از آغاز تحصن ام در مقابل کانون وکلای دادگستری با همراهی مداوم فخری شادفر و فرهاد میثمی و حمایت شخصیت ها و فعالان مدنی و سیاسی و هموطنان عزیز, در اعتراض به رای صادره مبنی بر تعلیق ام از حرفه ی وکالت می گذرد.
اکنون لازم می دانم توضیحات زیر را به هموطنان و فعالان حقوق بشر بدهم:
1- اینجانب به این دلیل تحصن در مقابل ساختمان کانون وکلا را انتخاب کردم که در نهایت رای صادره علیه من, از سوی دادگاه انتظامی کانون وکلا صادر شده است, و البته امیدوارم مدیران کانون طبق منطق و تجربه ی حاکم بر فعالیت های مدنی, از این فرصت برای تقویت استقلال کانون بهره برداری نمایند, تا شاهد زندانی شدن وکلایی چون سلطانی, سیف زاده, اسلامی, یداللهی, دانشجو, نوری و ... که بر سوگند شرافت شان پافشاری کردند, نباشیم و مصونیت شغلی وکلا از آنان باز ستانده نشود.
2- از همان روز های آغاز تحصن ام, نهادهای بین المللی متعددی از جمله اتحادیه بین المللی وکلا ی دادگستری از کانون وکلای دادگستری تهران خواسته اند, جهت اثبات استقلال کانون, فورا نسبت به لغو حکمی که مستند به رایی ناعادلانه است, اقدام نماید. کانون وکلای دادگستری مرکز تاکنون از توصیه های اتحادیه ی بین المللی وکلا خودداری کرده و حکم مذکور را برای اجرا به دادسرای کانون ارسال کرده است.
3- هر چند اعتقاد راسخ دارم کانون باید پاسخگوی رای ناعادلانه ای باشد که صادر کرده است, معهذا با مغتنم دانستن استقلال نسبی کانون وکلا اعلام می دارم اعتراض اصلی اینجانب به وزارت اطلاعات است که به من و کانون وکلا فشارهای فراوانی را وارد نموده و چند روز پس از شروع تحصن ام, بدون حکم قانونی مبادرت به بازداشت اینجانب نمود.
من یک شهروندم ! شهروندی ایرانی! و عضوی ازجامعه ی وکالت! بنا براین حق دارم در اعتراض به اعمال فشار بر نهادی صنفی دست به تحصن بزنم و از حکومت کشورم می خواهم این حق را برای همه ی شهروندان به رسمیت بشناسد. و از مدیران کانون وکلا نیز می خواهم نسبت به لغو و زدودن آثار از حکم صادره که منجر به سلب مصونیت شغلی از وکلا و باز گذاشتن هر چه بیشتر دست زیاده خواهان نسبت به کانون می گردد, اقدام شایسته به عمل آورند.
به امید استقلالی شایسته برای کانون وکلا
نسرین ستوده آذر/93 ”