ارژنگ داوودی، هجدهم مهر ماه سال ١٣٣٢،در شهر آبادان متولد شد. پدر وی از بزرگان طایفه بختیاری بود. ارژنگ پس از اخذ مدرک دیپلم دبیرستان در آبادان به ایالات متحده آمریکا برای ادامه تحصیلات مهاجرت کرده و موفق به اخذ مدرک لیسانس در رشته "مهندسی مکانیک" از دانشگاه تگزاس می شود. وی سپس مدرک فوق لیسانس مدیریت صنعتی را از همین دانشگاه کسب می کند.
در اواخر حکومت شاه ارژنگ از جمله دانشجویان فعال در "کنفدراسیون دانشجویان ایرانی" قبل از انقلاب بود. پس از انقلاب اسلامی به ایران بازگشت و در وزارت نفت مشغول به کار شد اما خیلی زود متوجه انحراف از آرمانهای انقلاب در رهبران آن گردیده و به جمع معترضان به افراطی گریهای انقلابیون پیوست و از وزارت نفت اخراج شد. از آن پس مجتمع آموزشی با عنوان "پرتو حکمت" که موسسه ای غیر دولتی و غیر انتفاعی بود تاسیس کرد و به تربیت نسل جدید مبارزان در پوشش این مرکز پرداخت. در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، که به دوران اصلاحات معروف است، بارها در اعتراظات مختلف دستگیر و زندانی شد.
آبانماه ١٣٨٢ خورشیدی،ارژنگ داوودی دستگیر شد و تحت شدیدترین شکنجه ها در سلولهای انفرادی زندان " ٣٢٨" سپاه پاسداران، بند دو الف قرار گرفت. ارژنگ توسط شعبه ٢٦ دادگاه انقلاب ، قاضی حسن زارع دهنوی (حداد)، به پانزده سال زندان تعزیری، پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی، انفصال دائم از مدیریت "مجتمع آموزشی-فرهنگی پرتو حکمت"، ٧٤ ضربه شلاق و تبعید به زندانهای جنوب کشور محکوم شد.
اتهامات اصلی ارژنگ داودی، راه اندازی و تاسیس «جنبش آزادی ايرانيان» و «کنفدراسيون دانشجويان ايرانی» است، هرچند اتهامات ديگری همچون نوشتن «مانيفست ضد نظام جمهوری اسلامی»، توهين به رهبری و بنيانگذار جمهوری اسلامی و مسولين نظام و روحانيون، توهين به مقدسات، و همکاری با خبرنگار کانادايی «جين کوکان» برای ساخت فيلم مستند «ايران ممنوع» نيز در پرونده ارژنگ داودی وجود داشت.
در فيلم مستند «ايران ممنوع»، سعید مرتضوی، دادستان پيشين تهران و رييس سازمان تأمین اجتماعی، به قتل زهرا کاظمی خبرنگار ايرانی – کانادايی در سال ۸۲ متهم شد.
داودی در این سالهای گذشته، به زندان‌های مختلفی تبعيد شده است، از زندان اوين به زندانی در اهواز، از آنجا به بندرعباس و سپس به زندان گوهردشت کرج تبعيد شد. آن طور که ارژنگ داودی در يکی از نامه هايش می نويسد، در سال ۸۶ خانه‌اش با تمام وسايل مهر و موم شد و خودروی شخصی اش توقيف شده است.
ارژنگ داودی در مدتی که در زندان های مختلف دوره محکوميت خود را می‌گذراند بارها در اعتراض به وضعيت زندان، رفتار زندانبانان و اوضاع سياسی- اجتماعی ايران اعتصاب غذا کرده است.
در دوران سالهای زندان ارژنگ بارها مورد شکنجه های وحشانه قرار گرفته است و بخشی از بینایی و شنوایی خود را در اثر این شکنجه ها از دست داده است.
حکم جدید این زندانی سیاسی ۶۱ ساله به اتهام «عضویت و هواداری و فعالیت مؤثر در پیشبرد اهداف سازمان (مجاهدین خلق) در زندان» که براش حکم اعدام صادر شده است. اکنون این حکم به شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور فرستاده شده تا مورد بررسی قرار گیرد.
ارژنگ داوودی محکومیت ۱۰ ساله نخست خود را به پایان رسانده، اما پیش از گرفتن حکم اعدام، با پرونده سازی‌های مختلف طی دوران محکومیت، دوباره به ۲۰ سال و ۸ ماه زندان محکوم شده است.
آنچه که مشخص است که ارژنگ داوودی تنها یک زندانی سیاسی است که با توجه به قانون اساسی و قانون مجازات مصوب ۱۳۹۲، باید دوران محکومیتش را بگذراند و سپس از زندان آزاد شود.
در قانون اساسی جمهوری اسلامی تفتیش عقاید ممنوع و تأسیس نهادهای صنفی و سیاسی، و نیزشرکت درتظاهرات بدون حمل اسلحه آزاد اعلام شده است. همچنین درقانون جدید مجازات، محارب کسی است که با داشتن اسلحه در موضع اتهام باشد که این موضوع برای ارژنگ داوودی در هیچ دادگاهی احراز نشده است. بر این اساس، ارژنگ داودی به هیچ رو بر طبق این دو قانون مصداق زندانی محکوم به اعدام نیست و باید طبق مفاد قانون پس از گذراندن دوران حبس غیرعادلانه‌اش که خود با “جرایم” احتمالی ارتکابی او تطبیق نمی کند از زندان آزاد و به زندگی عادی باز گردد.ارژنگ داوودی اکنون در سالن ۱۲ زندان رجایی‌شهر کرج به‌سر می‌برد.
"کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی" نگرانی خود را از صدور حکم اعدام و فشار علیه آقای ارژنگ داوودی را ابراز می دارد و خواستار لغو اعدام وی می باشد و از تمام انسانهای آزادیخواه و سازمانهانی حقوق بشری دعوت به عمل می آوریم که حمایت خود را از این زندانی سیاسی محکوم به اعدام اعلام نمایند.
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

دوشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۳ - 2014 November 17