گویند روزی از روزها، 

ملا نصیرالدین با آقایی شریک شد و با هم مغازه ی صرافی بازکردند. شریک ملا خبر داشت که زن او مقداری جواهرات در خانه دارد. 
شب، بعد از اینکه ملا و زنش خوابیدند، و در هفت آسمان رؤیا های شیرین چون ملائکه پرواز کردند- شریک وارد خانه ی نصیرالدین شد و جواهرات را دزدید. 
صبح که  آنها مغازه را باز کردند شریک جواهرات ملا را آورد در دکان به حراج گذاشت. و به ملا گفت :
-نصیر جان، بهتر است این متاع را خودت بخری، به تو ارزان میفروشم. 
ملا دید این جعبه ی آنهاست و زینت آلات هم مال زنش است. گفت:
-بیار روتو ببوسم. 
شریک را واهمه برداشت. پس پسکی خود را دور کشید و پرسید:
-چرا؟ 
نصیرالدین گفت:
-  عجب رویی داری تو! خیلی زیبا و ماهی! بریم زیر زمین کمی باهات کار دارم!
شریک از ترسش دوید بیرون و داد کشید:
-آی جماعت !نصیرالدین دیوانه شده! نمیگذارد من متاع خود را تو دکانم حراج کنم... ادامه در زیر.

**
این قصه بدان آوردم که اعتراض شده: من اجازه نداده ام برخی کامنتها در زیر مقاله ام- نقد دین آری-توهین نه- درج شود. 
آقای محترم، مثل شریک ملا از «صفحه داخلی- انترانت- که خصوصی ست» نوشته ی من را-جواهرات حکیمانه من را-
1-بدون اجازه بیرون آورده  
2- بدون اجازه خواسته زیر مقاله ی من درج کند.
رک گفته ام «نه اجازه ندارید- باید اجازه بگیرید-حداقل دو اجازه نامه باید داشته باشید. 
-یک برای بیرون آوردن از صفحه داخلی- جعبه ی اسرار و جواهرات سایت. 
-دو برای درج در زیر مقاله ی من.
آقا دویده بیرون و مانند شریک نصیرالدین داد و فریاد راه انداخته که فلانی سانسور و قیچی بدست گرفته و نمیگذارد متاع حراج بشود. 
اموال من را برده -یک  پنجره هم  بازکرده -گذاشته به تماشا. بدون اجازه ی نویسنده. همان کاری که شریک ملا کرد:
ادامه قصه:
شریک چون دید نمی تواند متاع دزدی را پیش ملا آب کند ، رفت برای خودش جایی اجاره نمود و جواهرات را آنجا عرضه کرد...  
مدتی بعد زن ملا دعوت به مهمانی داشت. خواست از زینت آلات خود استفاده کند دید جعبه نیست. آمد پیش نصیرالدین و گفت:
-جعبه ی جواهرات من کو؟
ملا گفت:
-اونه ها، اونجاست.
و مغازه ی روبرو را که شریکش اونجا بود نشان داد.
- پس چرا اونجا؟
-مغازه یکی بود دوتا کرده ایم.
زن روکر به مغازه ی روبرو. در این اثنا شریک ملا دوید به توالت که دست به آب بزند. زن رفت جعبه ی خود را برداشت و راه افتاد.
وقتی شریک ملا برگشت بیر الی اولدی بیرده شیرین بیانین کؤکو!
 

**

سنگ خورده احساس درد میکند

قصه اش چنین است:

مشکل  شریک 
روزی از روزها کامنتی زیر مطلب من نشست: 

« فرستاده شده توسط يوسف آذربايجان در ش., 09/13/2014 - 11:10

نظر: 

آقای ائليار کجای اين کامنت من مطابق اصول سايت ايرانگلوبال نيست که آقای اقبالی از انتشار آن جلو گيری ميکند

آقای اقبالی نوشته ايد که« شاکیان از سه طیف هستند که امر تخریبگری سیاستی که بر کنگره حاکم بود را تعقیب می کنند. گروه نخست تلاشگران احیاء نظام سلطنتی، گروه دوم، کوشندگان برای حفظ نظام دینی و گروه سوم فرقه های متاثر از پان ترک ها و پان عرب ها هستتند.»٠ خوب به عنوان يک فعال حرکت ملی آذربايجان از شما سوال ميکنم که کدام نيرو و شخصيت حرکت ملی آذربايجان حرکت راهايبخش و دموکراتيک شما را تخريب کرده .لطف کن نام ببر تهمت نزن .نام ببر تا بی آبرو شود.قابل توجه همگان اگر اين آقا نام نبرد بايد از ترکها عذر خواهی کند و در ضمن تا آنجائی که من ميدانم هيچکدام از شخصيت ها و تشکيلات آذربايجانی نه شرکت کرده و نه حرفی در رابطه با اين حضرات زده و آقای اقبالی با اين کار ميخواهند خودشان را مطرح کنند .نشست و بر خواست با فاشيستها و شونيست ها « نمونه پان ايرانيستها» برای ما ترکها ننگ است»

 

پاسخ دادم:
 یوسف عزیز، میدانید که مدیران سایت در مورد کامنتهای خود مستقل تصمیم میگیرند. از نظر من کامنت شما خلاف مقررات نیست. ولی طرف مکاتبه شما دوست نداشته وارد صحبت شود. خوب این هم آزادی اوست. که انتخاب میکند صحبت بکند یا نکند. بهر صورت نظر شما اینجا منتشر شد.»

 اقبالی:
« ائلیار "کمنتار همشهری اش را زیر مطلب خود جای داده"»
مسئول فنی :
 این کامنت بر خلاف ادعایی که کرده ای که گویا ائلیار "کمنتار همشهری اش را زیر مطلب خود جای داده"، نه، مطلقا چنین نبوده است. بلکه یوسف آذربایجان آن کامنت را در زیر مطلب ائلیار و خطاب به او نوشته است و ائلیار هم آن را منتشر کرده است، طبق مصوبه جلسه، ائلیار "نقض ضوابط" نکرده است چون آن را زیر مطلب خود تایید کرده است. » و این مدرک را در جواب اقبالی نشان داد:

که نشان میدهد کامنت نویس خودش و در چه تاریخی و در زیر کدام مطلب پیام فرستاده است.
بعد روشن شد -طی روزها سردرد - که مشکل اینجا اعتقادی ست. شریک با عقیده ی  کامنت نویس مخالف است 
و به این دلیل هم با درج کامنت او می جنگد. که خلاف مقررات سایت بود.

***

در حاشیه ی ماجرا :