اوچان بالیق-ماهی پرنده
21.09.2014 - 19:24
و سونرا توتدوم اینجه بارماقلاریمین آراسیندا
سنین ایکی بارماقلارینی
سن گؤرنده اؤنونده منی
آیاقدا دوروب یئریمه ییمی
من ده گؤردوم سنین
دوداقلارینداکی گولومسه لرینی
ایکیمیزده بیرلیکده یئریدیک
اوطاغین دؤرد بیرطرفینی
اوی اوی اوی
یئریدیک یئریدیک
نه قدرده یئریدیک
او کوهنه شهرین پیادا یوللارینی
نه قدرده قورخدوم من
ماشین سیقناللاریندان
سن ده سیقنال چالانلارین
آتماجالاریندان
" آتیل اوسته
هارا دئسن آپارارم سنی ائی
چادیرالی جئیران"
سونرا من آتیلدیم
آتیلدیم اللریوین ایچیندن
گولوستان باغینین
چرخی فلگینده کی صندلیسینه
فیرلانیب گئدنده چرخی فلک اوست ده
باخدیم منه اوزانان اللرینه
و سونرا
چادیرانی ساخلایان
دوداقلارینین آرسینداکی دیشلرینه
دیشلرین، دیشلرین
و دیش حکیم لری
اوی اوی اوی
گزدیک گزدیک
نه قدرده گزدیک
او کوهنه شهرین دیش حکیم لرینی
حکیم آزالدیردی سنین
دیشلرینین ساییسینی
آرتیریردی منیم ده ایل به ایل یاشیمی
و سونرا
بالاجا قارا بالیق اولدوم
آغیزداکی دیشلرین دردیندن
سندن آیریلدیم او گوندن
بالیق آوچونون الیندن
وسونرا
وسونرا نه من گؤردوم سنین
اوچوب گئتمه گیوی
نه ده سن منیم دنیزه بنزر
قوربت آدلی قبیریستانداکی
ائوه حسرت قالان قبیرداشیمی
اوچان بیر بالیق اولماق ایستیرم
بیر تهر گؤندر منه قانادلارینی
آنا!
ماهی پرنده!
و بعد درمیان انگشتان ظریفم گرفتم
دو انگشت ترا
دربرابر چشمانت راه رفتنم را نظاره گر بودی
و من هم چشم به آن تبسم لنانت دوخته بودم
هر دو با هم راه رفتیم
چهار گوشه اطاقمان را
اوی اوی اوی
راه رفتیم و راه رفتیم
چقدر هم راه رفتیم
پیاده روهای آن شهر کهنه را
چقدر هم من ترسیدم از بوق ها
و تو هم از متلک های راننده ماشین هایی که بوق میزدند
"بپر بالا خوشگله چادر به سر
هر کجا دوست داری می رسنومت"
و بعد من پریدم
پریدم از لابلای دستانت
روی صندلی چرخ فلک باغ گلستان
هنگامی که چرخ فلک بالا میرفت
دیدم دستان ترا که
به سویم دراز شده بودند
و بعد
دندانهایت را که
چادر سرت را لابلای خود گرفته بودند
دندانهایت، دندانهایت
و دندانپزشک ها
اوی اوی اوی
چقدر هم گشتیم دندانپزشک های آن شهر کهنه را
پزشک سال به سال از شمار دندانهایت می کاست
و بر عمر من می افزود
و بعد
ماهی سیاه کوچولو شدم
از خوف درد دندان
از همان دم از تو جدا شدم
از بیم صیاد ماهی
و بعد
نه من پرواز کردنت و رفتنت را دیدم
و نه تو
سنگ قبر در حسرت خانه مرا
در قبرستان بسان دریا
به اسم غربت
دلم می خواهد ماهی پرنده شوم
بالهایت را برایم بفرست
مادر!
---------
*عکس دوم ، تبریز خیابان تربیت
تنظیم ائلیار
*عکس دوم ، تبریز خیابان تربیت
تنظیم ائلیار
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
آ. ائلیار
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید