مولا علی (ع) فرمودند : دروغگو با دروغ خودش سه چیز به دست میآورد : ۱.خشم الهی بر او ۲.اهانت به خودش از طرف مردم ۳.سرزنش و نکوهش فرشتگان نسبت به او. از دوران کودکی، زمانی که هنوز تفاوت بین جهنم و بهشت، انبیاء و اولیاء و خیلی چیزهای دیگر را نمی دانستیم، همواره پدر و مادر به ما می گفتند، که دروغگو دشمن خداست. نمی دانم این جمله از کجا و چگونه بوجود آمد است، اما می دانم که در آن عالم کودکی، تاثیر بسیاری داشت و حتی اکنون نیز، اگر دروغی بگوییم، آن جمله که در ناخودآگاه ما ثبت شده است، به ذهنمان متبادر می شود.

تمام پیامبران و اولیای الهی و در تمام کتاب های آسمانی، از ۱٠ فرمان موسی تا اقدس بهاءالله، همگی بر این نکته تائید و تاکید داشته اند که دروغ ام الفساد است. از زردشت که ایرانیان کهن را به گفتار نیک، توصیه می کرد تا بهاءالله که به پیروانش گفت حتی اگر کفر هم می گویید، دروغ نگویید، همه تنها هدفشان ریشه کنی دروغ بود. اما هنوز نتوانسته ام درک کنم که سعدی شیرازی، دروغ مصلحتی را بر چه مبنایی ابداع کرد. مگر رسول خدا (ص) نفرمودند: از دروغ بپرهیزید، زیرا دروغ انسان را به فسق و فجور می کشاند و فسق و فجور هم انسان را روانه آتش جهنم می کند.

نمی دانم آقای لاریجانی، سخن سعدی را قبول دارد، یا حکم مولایش علی و پیامبرش محمد را. گویا مصلحت اندیشی سعدی، لاریجانی را خوشتر آمده است. آیا واقعا آقای لاریجانی به اسلام معتقدند؟ اسلامی که پیامبرش، پیروانش را از دروغ حتی برای خنده و شوخی بر حذر می دارد: «وای بر کسی که دروغ می گوید تا دیگران را با آن بخنداند ، وای بر او ، وای بر او !»

با آنکه از اجلاس دوره‌ای شورای حقوق بشر سازمان ملل، بیش از یک هفته گذشته است، اما اظهار نظرهای غیرواقعی و غیرمستند هیات ایرانی در ژنو، وهمچنین اظهارات مظلوم مابانه آقای لاریجانی در بازگشت به ایران و انعکاس آن در اخبار رسانه، و از سوی دیگر، انتشار فیلم حمله به کوی دانشگاه توسط شبکه بی بی سی، همه و همه نشان دهنده عمق دروغ پردازی های آشکار آقای لاریجانی و نشان دهنده عدم وجود مقوله ای بنام "حقوق بشر" در ایران است.

ایشان در بازگشت به میهن در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما، در حالی که مانند یک قربانی ژست گرفته بودند، چنین فرمودند که: «۱۹٠پیشنهاد از ۶٠ کشور به جمهوری اسلامی ایران ارائه شد که ۱۳٠ پیشنهاد را بلافاصله پذیرفتیم ،‌ در مورد ۳٠ پیشنهاد اشکالاتی داشتیم و ۳٠ پیشنهاد را هم نپذیرفتیم.» آقای لاریجانی حتی در ارائه آمار و ارقام نیز به جعل اعداد روی آورده است!

«... ایران روز چهارشنبه ۲٨ بهمن(۱۷ فوریه) از مجموع پیشنهادهایی که از سوی کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بهبود وضعیت حقوق بشر در این کشور شد، ۱۲۳ پیشنهاد را پذیرفت و ۴۰ پیشنهاد را رد کرد.» اما چرا ایشان در سخنرای خود به مواردی که توسط هیات ایرانی رد شده اند اشاره ای نکرده است؟

«... اصلاح قوانین تبعیض آمیز علیه زنان، توقف فوری اعدام نوجوانان و زندانیان سیاسی ، پایان دادن به محدودیت آزادی بیان و اعزام بازرس ویژه از سوی سازمان ملل برای بررسی وضع شکنجه در ایران از جمله مواردی است که از سوی دولت ایران رد شده است.» اینها موارد مهمی هستند که آقای لاریجانی به سادگی از کنار آنان می گذرد و بنابرگفته ی "دروری دایک"، از مسئولان بخش ایران سازمان عفو بین الملل، برخورد ایران "توهین به معنای دقیق حقوق بشر و کوچک دیدن مردم ایران و جامعه جهانی" است.

آقای لاریجانی که مدعی راستگوئی و درستکاری هستند و به نمایندگی از یک کشور اسلامی در این اجلاس حاضر شده اند، چرا راضی نشدند در طول این اجلاس و در حالی که پذیرفته اند همکاریشان را با سازمان های غیر دولتی، نظیر عفو بین الملل بهتر کنند،با نماینده آن سازمان ملاقات کنند؟ آیا این خود گواه "دوگانگی سیاست ایران" در قبال حقوق بشر نیست؟

لاریجانی در حالی به "باند غربی ها" و فریبکاری آنان اشاره می کند که خود با رد برخی پیشنهادات و قبول برخی دیگر، و در حالی که در مواردی این پیشنهادات با یکدیگر هم پوشانی داشته اند، جامعه جهانی را به سخره گرفته است. آیا زمان آن نرسیده که لاریجانی ها، بجای متهم کردن کشورهای غربی به داشتن "لحن مسموم" و "تند"، اندکی به سخنان خویش فکر کنند و بیش ازاین آبروی ایران و البته اسلامی که آنان مدعی تبلیغش هستند را نبرند؟

چرا ایران باید اکنون در جایگاهی باشد که کشورهایی مانند چین، بولیوی، زیمباوه، ویتنام، کویت، سودان و سریلانکا که خود از ناقضان حقوق بشر هستند، به دفاع از ایران سخنرانی کنند؟ و آیا اصولا دفاع چنین کشورهائی ارزشی در نزد افکار عمومی و مجامع جهانی دارد؟ تنها استفاده چنین دفاعیه هایی تهیه خوراک تبلیغاتی و شانتاژ خبری برای آقای لاریجانی و هیات ایرانی بود که به حمدالله حاصل شد.

آقای لاریجانی چنان در مورد اقلیت های قومی و مذهبی سخن می گویند که گویی جهان در خواب زمستانی است و پرونده های کشتار و تجاوز رژیم ایران به اقلیت ها را نه کسی تابحال دیده و نه کسی خوانده است. سخنان ایشان در مورد بهائیان و حقوق شهروندی آنان، از وقیحانه ترین اظهارات ایشان بود:

«... یا در مورد بهاییان که با وجود آن که دین رسمی تلقی نمی شوند ولی از حقوق شهروندی برخوردار هستند مسائلی مطرح می شد در حالی که وقتی علیه امنیت ملی کشور اقدامی صورت بگیرد این عمل چه از طرف یک بهایی باشد یا یک شیعه فرقی نمی کند.»

ای کاش ایشان چند مورد از اقدامات بهائیان علیه امنیت ملی را نیز ذکر می کردند تا جامعه جهانی هم نسبت به اقدامات آنان مطلع شود. متاسفانه ایشان فکر می کنند، ژنو هم تهران است، که هرچه بخواهند می گویند و بعد هم صدا و سیمایی وجود دارد که سخنان ایشان را گزینشی و بزک کرده، برای همه پخش خواهد کرد.

دستگیری جوانان۱٨ و۱۹ ساله بهائی، با چه توجیهی انجام می گیرد؟ آیا آنان که شما حتی حق تحصیلشان را نیز سلب کرده اید، قادرند امنیت ملی را به خطر بیاندارند؟ دم خروستان را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را؟ «... چگونه می توان جهان را متقاعد کرد کشوری که مدام قدرت نظامی و هسته ای خویش را به رخ جهان می کشد و فرمان محو شدن اسراییل از نقشه جهان را صادر می کند... کشوری که ادعای قدرت او گوش جهان را کر کرده...» امنیتش، می تواند توسط چند جوان ۱٨-۱۹ ساله تهدید شود؟ جوانانی که نه در حزب و دسته ای عضو هستند و نه دارای پست و مقام خاصی می باشند.

با کدام دلیل و مدرک از حقوق شهروندی بهائیان سخن می گویید وقتی که سنی های مسلمان نیز، هنوز حقوقی را که باید داشته باشند ندارند. آیا تا بحال نگاهی به روزشمار نقض حقوق بهائیان که در سایتهای حقوق بشری ماهیانه منتشر می شود، انداخته اید؟ یا اینکه آن سایتها را مرتبط با بیگانگان و صهیونیزم و گزارشات آنان را نیز دروغ می دانید؟ احتمالا مسئولیت حمله و تجاوز به کوی دانشگاه، و ضرب و شتم دانشجویان را نیز بعلت اینکه از بی بی سی، پخش شده، بر گردن بهائیان خواهید انداخت و هرگز از خود نمی پرسید که این همه سرباز یونیفرم پوش و لباس شخصی های بی نام و نشان، مگر ممکن است سرخود و بدون اجازه ی یک مقام مسئول، دست به چنین تجاوزاتی بزنند؟

آقای لاریجانی سی و یک سال است در این مملکت هر اتفاقی که افتاده است، بر گردن دیگران انداخته اید. آمریکا، انگلیس، روسیه، فرانسه، آلمان، بهائیان، دارویش، آخوند سنی، مرجع تقلید شیعه و ... آقای لاریجانی بر حقوق بشری که بخواهد توسط شما "ظهور" کند باید گریست، باید خون گریست. آقای لاریجانی دروغ بس است، چون نیک نظر کنید، "پَر" خود در آن خواهید دید.

 Antiwar.a@gmail.com