نویسنده «دکتر کاوه احمدی علی آبادی»:

نگارنده 5 مقاله پیرامون عراق در همین دو هفته گذشته منتشر کرد که در سایت های دیگر فارسی زبان منعکس شد، اما متأسفانه چون دوستان ایران گلوبال گویا در مسافرت بودند، نتوانستند منتشرشان کنند. محض اطلاعتان بگویم حتی دستور آزادسازی موصل و کل مناطق سنی نشین نیز توسط "شخص من" صادر شد که تعدادی از مقالاتم با تاریخ شان در مورد حتی نحوه عملیات در همین سایت قابل دسترسی است و برخی از عین عبارات اش را برایتان می آورم. عنوان مقاله این بود:نبردها و قيام ها در عراق؛استراتژي و تاكتيك ها. 

آ.ائلیار

 جناب " دکتر کاوه احمدی علی آبادی" کیست؟
هر چه از عناوین مدارک تحصیلی، یافته یا خواهند یافت(!) تحت نام او در «شبکه انترنتی آفتاب» ردیف کرده اند. نگاهی به عنوانهای این مدارک تحصیلی و کتابها شاید پربدک نباشد: « آخرین مدارک و مدارج علمی ۱) دکترای (Phd) فلسفه ، گرایش دین "با امتیاز و تقدیر و به عنوان دانشجوی ممتاز" از تگزاس ایالات متحده آمریکا. ۲) دکترای (Doctor of Arts) جامعه شناسی "با امتیاز و تقدیر و به عنوان دانشجوی ممتاز" از تگزاس ایالات متحده آمریکا. ۳) دکترای (Doctor of Science) مردم شناسی "با امتیاز و تقدیر به عنوان دانشجوی ممتاز" از تگزاس ایالات متحده آمریکا. ۴) فوق دکترای (Post Doctoral of Philosophy) فلسفه علم به همراه گواهی "ارزیابی کمال" از داکوتای جنوبی آمریکا. ۵) عضو هیئت علمی (ACADEMIC BOARD) دانشگاه آبردین (ABERDEEN)با درجه پروفسوری(PROFESSORSHIP).

 ۶) دریافت درجه دانشمندی (scientist) در رشته فلسفه علم با رساله "روش شناسی علم و فلسفه". ۷) انتخاب به عنوان دانشمند برجسته (Distinguished scientist) سال ۲۰۰۸ از طرف دانشگاه آبردین...
برای «کتب چاپ شده و چاپ نشده و کتبی که ایشان خواهند نوشت » به نشانی زیر مراجعه شود:«زندگینامه دکتر کاوه احمدی علی آبادی - آفتاب».
و همینطور به سوابق به اصطلاح علمی و نیمه علمی و غیر علمی و... 

لطفاً توضیح دهید :

جناب  دکتر کاوه احمدی علی آبادی، لطفاً توضیح دهید منظورتان از « دریات» که در کامنت شما آمده چیست؟ نوشته اید« کاری که من و تیم ام در عراق انجام دادیم، اصطلاحاً قاتلانی را که به جان مردم افتاده بودند، انداخیتم به جان هم.» لطفاً در مورد کارهای «تیم تان» بیشتر برای خوانندگان ما توضیح دهید. آورده اید « شما دستوراتی را که عیناً من صادر کردم و با ذکر تاریخ در سایت های فارسی زبان و از جمله همین سایت [ایران گلوبال]هست» لطف کنید چند تا از «دستورهای» خودتان را ذکر کرده و چگونگی پیاده شدن آنها را -توسط تیم تان- در عراق ، برای خوانند گان ما روشن کنید. «صدور دستور» از سایت ایران گلوبال برای تیم خود در عراق "خیلی جالب انگیز " است لطفاً موضوع را کمی برای خوانتدگان توضیح دهید. با احترام.

 کاظم ثانی 

 آقای دکتر احمدی شما مرتبا می نویسید که <ما دستور دادیم> و <ما> ائله کردیم و بئله کردیم. این <ما> کیست؟
شما چه مقامی دارید و استراتژ کدام سازمان و تشکیلات امنیتی هستید که این دستورات را صادر کردید؟ با احترام.

نویسنده«دکتر کاوه احمدی علی آبادی»:

 دستورات از طریق سایت ایران گلوبال صادر نمی شود، بلکه از کانال های دیگری فرستاده می شود و تنها مطالب ارسالی برای ثبت در تاریخ در سایت های فارسی زبان منعک می شود. اما نمونه هایی که خواسته بودید: «… در استان هایی که با مقامات و مسئولان شان قبلاً برای قیام هماهنگ کرده باشید حتی نیاز به درگیری های مسلحانه چندانی نیست و خیلی آرام و امنیتی می توانید انتقال قدرت را صورت دهید و مراکز پلیس محلی نیز بسیاری به شما بپیوندند. روش تان برای این کار باید چنین باشد که نخست به کمک پیک ها و رابط هایی با عشایر دیگر استان ها و به خصوص سنی های ناراضی دیگر استان ها ارتباط برقرار می کنید .... و بعد از این که شبکه های پنهانی را در مناطق مختلف شهرها و استان ها سازماندهی کردید، نقطه آغاز قیام را همزمان و هماهنگ در یک روز و به شکلی ناگهانی و غافلگیرانه شروع می کنید و نیروهای مسلح تان به مراکز امنیتی و نظامی شهر یا استان حمله می کنند. این گونه با کمترین تلفات ناگهان بخش های وسیعی از استان ها و حتی کشور از دست مزدوران مالکی خارج می شود». آن هم با کمترین تلفات انسانی و با رعایت حقوق تسلیم شوندگان. در سوریه دیدیم که داعش به هر کجا که پا می گذارد به صغیر و کبیر رحم نمی کند و قتل عامی دهشتناک راه می اندازد، اما انقلابیونی که اینک شمال غربی عراق را تصرف کرده اند، نه تنها با مردم کاری ندارند که حتی با نظامیان و مسئولانی که اسلحه زمین بگذارند، کاری ندارند و امان شان می دهند و هیچ گزارشی از خرابکاری های مشابه القاعده و داعش دیده نشده است، چه رسد کشتار تسلیم شوندگان...»

«... واکنشی که رزمندگان [ منظور داعش] و عشایر عراقی در مواجه با آن باید اتخاذ کنند، این است که کلیه خانواده ها و مردم عادی غیرنظامی را باید از این دو شهر تخلیه کرده و تا درگیری ها بالا نگرفته به دیگر مناطق امن عراق منتقل سازند و این دو شهر کاملاً نظامی شوند؛ چون ارتش مالکی با وجود محکومیت حملات کورش به این دو شهر نه تنها منصرف نشده که آن را شدت نیز بخشیده است و از این سبب، رزمندگان باید برای سناریوی پیش رو خود را آماده و مجهز سازند. برای این که رزمندگان و عشایر عراقی در این دو شهر در مقابل بمباران های هوایی و بشکه های انفجاری و سلاح های مخرب دیگر بتوانند مقاومت کنند، راهکار مناسب همان حفر زمین و کندن تونل هایی در زیرزمین خانه ها و ساختمان ها و مناطق دیگرشان است و با شروع بمباران های سنگین به آنجا پناه برند..»

« ... داعشي هاي اخير در عراق، به هيچ وجه به بمب گذاري هاي و ترورهاي كور روي نياوردند، به مردم و غيرنظاميان هيچ كاري نداشتند، حتي نظاميان و سياسيوني را كه مي خواستند بدون درگيري منطقه را ترك كنند، اجازه دادند تا با خانواده هاي شان منطقه را ترك كنند و اخيراً در موصل نظاميان و نيروهاي امنيتي سابق تنها با يك اظهار توبه و دريافت نامه كتبي بابت آن مي توانند به كار سابق شان برگردند. اين مهم اتفاق نيافتاد مگر بر اساس توصيه موكدي كه به انقلابيون عراقي شد و به سبب شروطي كه سني ها و عشاير عراقي براي داعش و ديگر مبارزان آمده از سوريه گذاشتند. ...»

کیانوش توکلی

 موضوع اصلي" پيروزي داعش "؛ اطلاعاتي است كه عربستان در اختيار أنان گذاشته است،اين سازمان ،ارتجاعي ترين تفسيررا از اسلام ارائه  داده است ، برخي از اعضاي اروپايي ان، عموما عضو باند ها ي قاچاق و خلاف هستند، خانواده انان زماني كه در سوريه مي جنگيدند، مبلغي ماهانه بين سه تا پنج هزار دلار دريافت مي كنند،اين پول ها از طرف عربستان و توسط سازمانهاي أسلامي اروپايي پرداخت مي شود، هر چند تفكر داعش خود عربستان را هم در اينده تهديد مي كند، اين كشور سیاست چند گانه ای برای شکست بهار عربی  درحالی که عربستان از دولت سكولار مصر پشتيباني می کند و در سوريه و عراق از ارتجاعي ترين نيروی إسلامي !!!! 

آ.ائلیار

 «حالا انقلابيون عراقي از سمت شمال شرقي به بعقوبه و الخالص رسيده اند و...» جناب دکتردر این جمله ، داعش را انقلابی مینامد. و توسط او میخواهد مالکی هم سقوط کند و «مردم نیز به آزادی و رفاه و دموکراسی» برسند. آقای دکتر در زمین ما زندگی نمیکند بااین راه حل اش انگار از مریخ تشریف آورده اند. قلمزن هنوز نمیداند انقلابی چه مفهومی دارد.صد رحمت به کامنت نویسان. که حداقل کمتر در این موارد خطا میکنند.

 محمد احمدی زاده

جناب ائلیار من در سایت The University of Aberdeen دنبال فردی بنام Kaveh Ahmadi Aliabadi گشتم اما چیزی دستگیرم نشد. بلکه شما هم یک امتحانی بکنید.

آ.ائلیار

 جناب احمدی زاده گرامی، من هم شخصی به این نام در آن دانشگاه نیافتم. البته این مهم نیست که همچو نامی اینجا و آنجا وجود دارد یا نه. چون ما در دنیایی زندگی میکنیم که توسط «پول و قدرت» خیلی کارها میتوان انجام داد. حتی میتوان نام خود را در این یا آن مؤسسه علمی نیز وارد نمود و الخ. و می توان دهها کتاب که توسط گروهی در زمینه های مختلف فراهم میشوند زیر یک نام تبلیغ کرد و ایده هایی را منتشر نمود. همه این کارها و مانند آنها ممکن است و میکنند. تنها یک چیز را نمی توان انجام داد : آنهم قالب کردن غیر علم به جای علم است. اگر فرشته ای هم با یک دنیا کتاب و تیتل از آسمان پایین بیاید باز نمی تواند غیر دانش را بجای دانش به دیگران قالب کند. این که کسی تیتل های دهان پرکن برای خود ردیف کند، و در پای نوشته های غیر آکادمیک ، که بیشر به کامنتهای طویل شیبه اند، پیامهای یک متری محصلان دبیرستانی را هم اضافه کند، میتواند بهترین معرف چنان شخصیتی باشد. 

زمانی یکی به شاعر «نیما یوشیج» گفته بود خودتان را معرفی کنید. جواب داده بود«معرفم سخن من است». اکنون کار و اندیشه هرکس معرف اوست. نمی توان با کاغذ دیگران را فریب داد و نه با جمع زدن کار یک گروه در زیر یک نام. کسانی که بر «پول و قدرت» تسلط دارند فکر میکنند با این شیوه ها میتوانند بر خرد و روان دیگران نیز مسلط شوند. غافل از اینکه برای تشخیص سره از ناسره در همه زمینه ها دانش در خدمت انسان است. دیگر نمی توان اهل علم را با حرکات کودکانه فریب داد. کس یا کسانی که تحت این نام چیز می نویسند دارند «نظر» خود را «تبلیغ» میکنند که ربطی به روشنگری و کار آکادمیک ندارد. کیفیت آن نوشته ها در حد نوشته های دانش آموزان دبیرستانی ست و نه بیشتر. اهل قلم معیارهای مشخصی برای تشخیص یک کامنت معمولی که شخص در آن تنها نظر خود را بیان میکند با کارامری، تبلیغی،گروهی، و آکادمیک دارند. اهل قلم را نمی توان با قلم فریب داد.

 از قرار معلوم جناب "دکتر-پروفسور" اهل "فرهنگ و هنر نیز هستند. بر این مبنا ضروریست جند جمله با زبان هنری سخن بگوییم. باشد که فقلی از قفلها بگشاید: آنچه در داستان "پروفسور علی آباد" کاراکتر «دکتر» را میسازد تضاد عمیقی ست بین «قلم و اندیشه» با « تیتلها»ی ردیف شده. کسی که به اصول داستان نویسی واقف است میداند ابتدایی ترین اصل آن «باورمند»نوشتن داستان است. یعنی نباید تضادی بین کاراکتر و حرکت او موجود باشد. متأسفانه نویسنده یا نویسندگان داستان «پروفسور علی آباد» در حد ابتدایی نیز سواد داستان گویی را در خود نپرورده اند. از اینرو خواننده را در برابر این پرشش همیشگی قرارداده اند که «آیا علی آباد هم دهی ست؟» - یادش بخیر آن استاد خدابیامرز، وقتی چنین چیزی میدید میگفت:« بفرما بشین آقا!بفرما بشین! داستان ننوشتی، انشاء نوشتی!» -« استاد نمره من چه شد؟ نمره ام؟ - « اد 4» ، نمره ی شماست. بفرما بشین جانم! بفرما بشین!» پروفسوری که نمی تواند انشاء نویسی کند! کمدی بی مزه! که آدم حالش بهم میخورد! کامنت هایی که تحت نام "نویسنده" زیز نوشته های خود مرقوم فرموده اند نیز "جالب انگیز" اند. گاهاً ایران گلوبال "دن کیشوت" های عصر انترنت را معرفی میکند. این هم برای خودش هنری ست!