« واژهء Rasse ، که در مورد گلها هم بکار میرود»
                                                        ناصر کرمی

آ. ائلیار «نظری» در مورد گذشته  مردم آذربایجان نوشته است. ناصر کرمی این «نظر» را « مطلب تاریخی و تحقیقی» عنوان کرده  و 12 سئوال مطرح کرده است. 

خوب بحث این 12 سئوال به چه نتیجه یی میتواند برسد؟ روشن است که به هیچ و پوچ . چون نه کرمی بیطرف است و نه آ.ائلیار. در حالتی که نه کرمی تاریخ نویس است و نه آ.ائلیار.
مثلاً من از انسان اولیه ی «آزیخ آنتروب» در دوران پارینه سنگی کهن که در اراضی آذربایجان بوده بگویم، آیا نظرسیاسی کرمی به تاریخ اجازه میدهد پوشیده ای روشن شود؟ یا آیا توجه میکند که من نوشته ام « آذربایجانی کنونی نتیجه درآمیختگی مردمان چهار دوره ی تاریخی در این سرزمین است که در این منطقه بوده و یا به آن آمد و شد داشته اند» ؛ و اینجا هیچ «راسه» ای مطرح نیست؟ بل « در آمیختگی» و نتیجه مد نظر است؟
نه ، آدم باطرف نمی تواند به این چیزها توجه کند.
یا اینکه بنویسم پیش از آشوریان و مادی ها اقوام بومی «لولوبی، کوتی»- هزاره سوم پیش از میلاد- اتحادیه های قبیله ای خود را در اراضی میان قسمت دیاله تا دریاچه ارومیه و خط همدان و قزوین، تشکیل داده بودند - و منهم آنجا نبودم که این چیزها را تأیید کنم، بل تحقیقات اهل فن است؛ و مسئله آنها، آیا توان توجه به موضوع را دارد؟  
یا اینکه هوریانی- اورارتویی ها از حدود سده 9 قبل از میلاد در اراضی میان رود ارس و دریاچه ارومیه زندگی میکردند. 
یا اینکه مادر زبانهای اتصالی کنونیِ ترکی ، زبانهای اتصالی باستان است؟ 
 نه،  نگاه نژاد جویا  و نژاد گریانه و  بهره بردارانه ی سیاسی مانع آزاد اندیشی ست. 
 «کارتاریخ یک کار علمی ست و لازم است بیطرفانه  پیگری شود». 
- نویسنده محترم سایت وزین ایران گلوبال  چگونگی استعمال و عدم استعمال« نام و القاب» را بلد نیست.
- مطلب نظری را  « مطلب تاریخی و تحقیقی» میگیرد. هنوز تفاوت آنها را درنمی یابد.
- الف ِ پرداختن به رشته علمی تاریخ را که همانا بیطرفی باشد عمل نمیکند.
در مطالب خود که مرتب به ایران گلوبال می چسباند : 
- در آدم  و گیاه راسه جستجو میکند.
 خوب روشن است که مطالب سایت وزین ایران گلوبال، در جهت روشنگری، از این زاویه و از زوایای مختلف دیگر ، در مطلبهای گوناگون، اشکالات غیرقابل حل دارند به ناچار واژه ی "وزین" در داخل نشانه قرار میگیرد.
ناصر کرمی در پرسشهای خود به دنبال کاوش راسه ی مردمان ترکی زبان و بخصوص ترکی زبان آذربایجان(ایران) است. 
 در گیاهان از خانوداه و رسته یعنی دسته  و نه راسه صحبت میکنند. و در هیچ جا چیزی به نام نژاد وجود ندارد. همه انسانها از یک ریشه اند. و تمام تفاوتهای ظاهری نتیجه تأثیرات محیط جغرافیایی ست. چیزیکه «نژادگرایی سیاسی-فلسفی» را میافریند « ارتباط نابرابر» و «برتری طلبانهء» آدمها با یکدیگر و حاکمیتها با مردم، در عرصه های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی ست. 
بنابرین پاسخی که نویسنده ی کاوشگر راسه و نژاد در سایت وزین ایران گلوبال میتواند از آ.ائلیار دریافت کند این است که « یاز بوزا ، قوی گونه!»  - بنویس روی یخ، بگذار جلو آفتاب!