فوشه که رئیس پلیس سه امپراطور فرانسه شد گفته است هر گاه با یک شخص پاک، پرقدرت و با لیاقت برخورد کردی باید اورا به هر قیمت از صحنه خارج کنی‌ به دین ترتیب که اول به او تهمت ضعیفی میزنی‌ و او هم مدت‌ها مشغول رفع تهمت خواهد شد و احتمالا از صحنه خارج خواهد گردید و اگر مقاومت کرد، به او تهمت مهمتری بزن و آن هم فساد است و اگر با این تهمت هم از صحنه خارج نشد، به او تهمت خیانت به مملکت بزن. تا او بتواند این همه اتهام را جواب بدهد، به مدت طولانی از قدرت خارج شده و عمر او به سر میرسد.

 سرنوشت ما با دولتهای ایران در این صد سال چنین بوده است. هیچ دولتی بر اساس حق، حقوق ما را نداد و هر گاه ما حقوق خود را طلب کردیم، تمام این تهمت‌ها را بر ما وارد کردند. قبلا دولت‌ها فقط این کار را میکردند، اکنون ‫بعضی ازمخالفین جمهوری اسلامی هم همین کار را میکنند. چنین است که در این صد سال یک وزیر، سفیر، و یا استاندار بلوچ در کشوری که بلوچ‌ها را یک قوم اصیل ایرانی‌ و آریا یی میداند پیدا نشده است در حالی‌ که هم اکنون در پاکستان یک بلوچ رئیس جمهور است، در افغانستان چندین وزیر و استاندار وجود دارد. در کشور عربی‌ عمان بیش از نصف وزیران بلوچ هستند. در آمارت متحده عربی‌ چندین سفیر، تیمسار و مقامات بزرگ دیگر وجود دارد.

 هیچ کدام از این کشور‌ها ادعا ندارند که بلوچ ‌ها از اقوام اصیل عرب، افغانی یا پاکستان هستند ولی‌ بر اساس لیاقاتشان به آنها شغل میدهند. اما در ایران ماجرا‌ به کلی‌ فرق می‌کند. در ایران دولت‌ها بر اساس حق به کسی‌ شغلی‌ یا امتیازی نمیدهند و هر گاه محرومین بخو اهند از طریق مدنی و قانونی حق خود را طلب کنند، به آنها تهمت تجزیه طلبی میزنند و آن‌ها را از قدرت دور میکنند.

 همین مقایسه کوتاه ایران با کشور‌های دیگر به خوبی‌ نشان میدهد که ایرانیان چقدر از عدالت، برابری و حق جوئی بدورند و تا چه اندازه نژادپرست، تبعیض گرا و بی‌ انصاف هستند. جالب این است که آنها میخواهند که ما در مقابل این همه محرومیت هیچ چیز نگوییم و همیشه سکوت کنیم و رنج به کشیم و بی‌ لیاقتی و فساد انهارا تحسین کنیم.

 در یکم و دوم آوریل ما در بروکسل کنفراسی داشتیم که چند تن از بهترین فرزندان ایران در آن شرکت کردند. گروهی دیگر تبلیغات تهمت انگیزی را به راه انداختند. جمهوری اسلامی هم بسیاری را تهدید و تحبیب کرده بود که در کنفرانس شرکت نکنند. جالب توجه هماهنگی‌ اینها با جمهوری اسلامی بود. هر دو از همان روش فوشه استفاده کردند که ملیت‌های ایرانی‌ را حتا از طرح مشکلات خود باز دارند.

 اما آن چه را که بسیاری از ایرانیان بدان اهمیت نمیدهد، مورد توجه مقامات اروپایی قرار گرفت. علاوه بر مقامت اروپایی، کارشناسان اروپایی، استادان دانشگاه و همچنین بسیاری از کارشناسان ایرانی‌ در کنفرانس شرکت کردند. رهبران ۱۵ سازمان منطقه یی هم حضور یافتند. فدرالیسم هم به عنوان یک راه حل مدرن و متمدنانه که در اروپا امتحان خود را داده است، مورد تشویق قرار گرفت. این کنفرانس به هدف‌های خود رسید. در ضمن اروپاییان به ماهیت جمهوری اسلامی و برخی‌ از مخالفان آن پی‌ بردند.

هیچکس در نبرد با عدالت پیروز نمیشود. ما عدالت میخواهیم و هیچکس و هیچ چیز نمیتواند مانع رسیدن ما به آن باشد