چهار نکته اساسی تفاوت ماهوی مردم ایران و ترکیه را مشخص می نماید. 1-میهن دوستی و وطن پرستی مردم ترکیه 2-بیداری و آگاهی مردم ترکیه در رابطه با تقابل حکومت مذهبی با آزادگی و سرفرازی یک جامعه 3-مخالفت سرسختانه مردم در مقابل دخالت مذهب و قوانین کهنه و فرسوده قرون وسطائی آن در حکومت 4-اتحاد و همبستگی مردم ترکیه با توجه بر افکار و دیدگاهها و ایدئولوژیهای متفاوت آنان نسبت به یکدیگر در شرایط ویژه کشور چه تفاوت ماهوی بین مردم ایران و مردم ترکیه وجود دارد؟ آیا هیچ تاکنون به این نکته اندیشیده ایم و بیاد داریم که چرا مردم ترکیه بویژه حاشیه نشینان جاده های ترانزیتی ترکیه قبل از 34 سال پیش به پبشرفت ایران و رفاه نسبی مردم ایران غبطه می خوردند و همواره در آنزمان بخاطر نجات از فقر و فلاکت و گرسنگی خود حتی دست به اعمال ناشایسته همانند قرار دادن میخ هائی مخصوص پنچر کردن لاستیک اتومبیلهای بویژه ایرانی که در جاده های باصطلاح ترانزیتی ترکیه که محل عبور و مرور اتومبیلهای ایرانی بودند قرار می دادند تا بتوانند با این روش اتومبیلها را مجبور به توقف نمایند و از رانندگان و سرنشینان آنان اخاذی نموده و بنوعی امرار معاش نمایند که این امر باعث اعتراض مردم به دولت ایران شد(در زمان شاه) بویژه دانشجویان و آنانیکه در این امر برای خود محل درآمدی را ایجاد نموده بودند تا با ورود اتومبیلهای آخرین مدل اروپائی بویژه اتومبیلهای آلمانی از قبیل بی ام و و بنز به ایران وارد می نمودند که دولت آنزمان بلافاصله از طریق دیپلماسی و هشدار به دولت وقت آنزمان ترکیه به این قائله خاتمه داد و اگرچه باز مردم حاشیه نشین جاده ها در ترکیه توسط پلیس آن کشور باصطلاح مورد توبیخ و تنبیه قرار گرفتند و لیکن خود پلیس مستقر در جاده های ترکیه دستاویزها و مستمسکهای جدیدی را جهت اخاذی یا بهتر است گفته شود تکدی در جاده ها با توقف بی مورد اتومبیلها از رانندگان تحت عنوان خلاف در رانندگی و سرعت غیر مجاز!!!!! تکدیهای باصطلاح قانونی را رایج نموده بودند و مردم بینوای حاشیه نشین ترکیه نیز با دریافت چند نخ سیگار آنهم بوسیله پرتاب نمودن نخهای سیگار از اتومبیل به بیرون و در کنار مسیرجاده. عبور و مرور را برای ایرانیان آزاد می نمودند. منظور از نوشتار این نکته در فوق نه بخاطر اهانت و توهین به مردم ترکیه بلکه ارائه فقط یک تصویر از وضعیت اسفبار این مردم در آنزمان و مقایسه بسیار ساده با وضعیت و سطح دید گاه و موقعیت زندگی خارج سفر کردگان آنزمان ایرانی که چگونه با کلاسی نسبتا بالا و سطح توقع نسبتا بالاتر نیز زندگی را سپری می نمودند اگر چه این یک براورد و مقایسه نسبتا سطحی می باشد ولیکن خود دارای محتوای ماهوی بس ژرف در وضعیت و سطح زندگی مردم ایران و ترکیه را در بر داشته و تفاوت آن در مقایسه با سطح زندگی امروز مردم ترکیه و ایران کنونی است!!!!. فکر می کنم چرائی و چگونگی آن بر همگان روشن و مبرهن است و شاید نیازی به به نوشتاری تفصیلی و متعاقب آن نیازی به تفسیر آن نیز نباشد ولیکن از آنجائیکه حافظه تاریخی مردم ایران همواره ضعیف بوده و بویژه نکاتی چند کلیدی در این حافظه تاریخی نهفته می باشد که بازگو کردن آن لازم و ضروری بنظر می رسد. تیتروار و خیلی خلاصه پیرامون آن نکاتی در ذیل به نوشتار در می آورم. تفاوت ماهوی ما ایرانیان با مردم ترکیه در ابتدا به میزان و درجه میهن دوستی یا بهترآن است که عنوان نمایم در وطن پرستی نهفته می باشد و متاسفانه اغلب ما ایرانیان فاقد این خصیصه یا ویژگی اخلاقی و هویت و موجودیت ملی میهنی می باشیم . وطن پرستی مردم ترکیه به حدی شدید می باشد که در زمان آتاترک با همه دیکتاتوری و قساوت قلب آتاترک نسبت به مخالفت با تحجر و عقب ماندگی فکری و مذهبی بودن جامعه بویژه آخوندهای آن زمان بنام خلیفه و مفتی و حجه و غیرو بوده و با توجه به کشتاری که آتاتورک در آنزمان برای پاک نمودن وجود  این مفت خوران از پهنه ترکیه آنزمان داشته و طبعا در این راستا با ارائه دلایل لازم پیرامون علل وجودی این گروه جامعه توانست با اقتدار کامل و لازم آن حس میهن پرستی را در فکر و ذهن و روان همه مردم ترکیه تزریق نماید و در این اقدام نیز همزمان با کشتار آن دسته از عوامل مخرب و متعاقب آن سازندگی و طرح نوین کردن کشور ترکیه را آغاز نموده و با وجود همه عقب ماندگی مردم بدلیل وضعیت بسیار بد و اسفبار اقتصادی ترکیه در آنزمان مردم به یک نکته بسیار مهم و حیاتی و اساسی پی بردند و آن اینکه همواره در تمامی برهه از زمان وطن پرستی و میهن دوستی و هویت ملی در همه ابعاد آن حرف اول و آخر را زده و در این راستا در برهه های مختلف زمانی مردم ترکیه بخاطر حفظ و یکپارچگی وطن از هیچ جانبازی و فداکاری دریغ ننمودند و نمی نمایند و در این رابطه همیشه آتا ترک را همانگونه که از مفهوم واژه آتا بمعنی پدر و ترک بمفهوم ترکیه(مترادف مفهوم ترکیه) بر میآید او را پدر ترکیه نامیدند و همواره با دیده احترام و عظمت و ابهت به این مرد نگاه کرده و می کنند و به پاس احترام او تصویرش را در پرچم ملی سرزمینشان نقش میبندند و مزین می نمایند. ما چگونه نسبت به رضا شاه بزرگ که اونیز حتی خدماتش و تلاش و همت و حس میهن دوستی و خدمات ارزنده او نسبت به ایران جهت ایجاد تحولی عظیم در جامعه ایران که در زمان سلسله قاجاریه مردم ایران در وضعیت بسیار اسفناک و وحشتناک و ناهنجار اقتصادی و اجتماعی و سیاسی بسر می برده و ایران همواره در سیطره حکومتهای ملوک الطوایفی ومردم نیزدر بدترین شرایط زندگی بسر می بردند نجات داده و تحول بسیار عظیم و غیر قابل تصوری را در مدت زمان بسیار کوتاه بوجود آورد و حتی یک هزارم آتا ترک نیز دست به کشتار نزد و همچنین دشمنان ایران را با یک عفو عمومی بخشید و امکاناتی را نیز جهت بکار گیری این نیروها به آنها ارائه نمود تا در سازنگی کشور سهیم باشند و دیدیم که ایران را از چه منجلاب بد بختی و فلاکتباری نجات داده و در آخرنیز چگونه پاره ای از ایرانیان از این ابر مرد تاریخ اخیر ایران که آنهم در آنزمان چه ایران نوینی را تحویل آیندگان این سرزمین داد چگونه از او یاد نموده و مینمایند. بگذریم از این حافظه ضعیف و ناسپاسی فراوان اکثر ایرانیان زیرا نه تنها ما به مردان ایرانساز مان ارجی نگذاردیم بلکه به سرزمینمان نیز بی مهری فراوان نشان دادیم و این امر حیاتی که همانا حس وطن پرستی می باشد از اذهان خود پاک نموده ایم و صرفا در چنبره افکار ایدئولوژیکی خود و همچنان نیز صرفا بخاطر کسب و حفظ منافع شخصی خود با واژه میهن و وطن وهویت ملی میهنی و توجه به حفظ آن کاملا بیگانه شدیم و در این راستا از هیچ اقدامی بر علیه این مام میهن کوتاهی ننموده و نمینمائیم. ای وای بر ما!!!. تا زمانیکه چار چوب ساختار فکری و عقیدتی ما بر پاشنه های هرز و پوچ این از خود بیگانگی و بی هویتی می چرخند بدانید که هیچگاه نه تنها ایران را نمی توان آزاد نمود بلکه تا این جریان فکری منحط و مخرب در اذهان ما جاریست همچنان چه آنان که در غربت و آوارگی بسر میبرند و چه آنانیکه در این زندان برزگ به پهناوری ایران در بند و اسارت زندگی!!!! می نمایند نه رنگ آزادی را خواهند دید و نه طعم و مزه میوه شیرین آزادگی و سرافرازی را. مردم ترکیه از آشفته بازار این آشوب و فاجعه عظیم وارده بر ایران را از سال 57 که حاصل آن مسمومیت فکری و فرهنگی در جامعه ایران میباشد و مردم ایران در وضعیت فلاکتبار اقتصادی و اضمحلال فرهنگی و روان پریشانی قرارگرفته اند را مشاهده نموده و می نمایند و نتایج و ثمرات بوجود آمدن همه این معضلات و نکبتباریها را در وجود یک حکومت خود کامه وفاشیسست ایران سوز تحت عنوان حکومت مذهبی و قوانین متحجرانه آن را به عین دیده و شاهد آن بوده و هستند و متعاقب آن ویرانگی حاصل از بوجود آمدن یک حکومت اسلامی دیگر در مصررا نیز به عین مشاهده نمودند و همین طور متعاقب آن در پاره ای از دیگر کشورهای افریقای شمالی و خاورمیانه را همچنین. پس در این راستا بیداری و آگاهی آنان بویژه حس میهن دوستی و وطن پرستیشان به آنان حکم نموده و می نماید که تا دیر نشده این امکان را به دولت اسلامی ترکیه ندهند و در یک موقعیت مناسب زمانی گلوگاه این دیو اهریمن را گرفته و در همان اوان نوپائی آنرا زمین گیر و فلج و نابود نمایند و تمام میهن را ازچنگال دشمنان  نجات دهند همانگونه که ما چند روزیست شاهد مخالفتهای مردم ترکیه در قالب تظاهراتی بس عظیم و پر شکوه ومنسجم بوده و اگرچه لطمات و خسارات جانی و مالی به همراه داشته وهمواره علیرغم عملکرد ددمنشانه نیروهای پلیسی ترکیه از چنان مقاومت و پایداری و پایمردی در راه نجات و رهائی میهن از چنگال دشمن وطن با آنان می جنگند که قابل تحسین و تمجید اغلب دولتها و ملل جهان قرار گرفته و عکس العمل دولتهای خارجی را نیز برانگیخته که صدای اعتراض آنان نیز در رسانه های گروهی منعکس گردیده است . پس تفاوت را در چهار نکته اساسی میتوان خلاصه نمود که عبارتند از نکات زیر می باشند. 1-میهن دوستی و وطن پرستی آنان در حد ایثار و فداکاری. 2- در راستای نجات وطن بیداری و آگاهی آنان نسبت به ماهیت حکومت مذهبی در تقابل با آزادی و آزادگی و سرفرازی یک جامعه 3- مخالفت سرسختانه مردم نسبت به دخالت مذهب یا ادغام مذهب و قوانین قرون وسطا ئی آن با حکومت( حکومت مذهبی از هر نوع آن). 4-اتحاد و همبستگی مردم با توجه به ایده ها و دیدگاههای فکری و اید ئولوژیکی متفاوت آنان نسبت بیکدیگر در شرایط ویژه کشور. ولیکن صرفا بخاطر نجات و رهائی این مام میهن از چنگال  حکومت مذهبی با قوانین متحجرانه آن متهورانه در مقابل هر زور گوئی و خودکامگی مقاومت نموده و غیرتمندانه و با شجاعت و شهامت بی نظیری ایستادگی مینمایند. درک و فهم عمیق نسبت به همین چهار مورد اساسی و حیاتی کافیست که یک ملت از حقوق حقه خود دفاع جانانه نماید تا به درجه والا و پر ارزش انسانی که همانا نجات و رهائی خود از اسارت و فلاکت و بد بختی و بردگیست برسد. با امید به آنکه ما مردم ایران نیز با همه دیدگاههای متفاوت فکری و ایدئولوژیکی و عقیدتی از این حرکت پر شکوه و عظیم مردم ترکیه درس گرفته و با ایجاد یک اتحاد و همبستگی در ابتدا در راه نجات و رهائی  میهن کوشا باشیم وسپس به فکر ارائه نقطه نظریات و دیدگاههایمان آنهم در قالب فعالیتهای حزبی همراه با احترام به عقاید یکدیگر و در جوی بسیار دمکرات منشانه به مبارزات حزبی با روش متمدنانه و مدنیت بخشیدن به این اقدامات حرکت نمائیم تا ایران را به درجه ای از پیشرفت و ترقی و تحول لازمه در همه شئون و زمینه ها برسانیم. جاوید و پاینده باد ایران