پیام‌های زندانیان سیاسی، اعتصاب غذای آنها در سالگرد خیزش و تاکیدشان بر برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی نیروها، چه اندازه بر جامعه تاثیر می‌گذارد؟ برخی زندانیان، از جمله شماری از زنان نظیر گلرخ ایرایی، نرگس محمدی و بهاره هدایت، متمرکز بر ایده براندازی، در عباراتی صریح خطاب به جامعه و فعالان سیاسی بر ضرورت برنامه‌ریزی و سازماندهی در کنار حفظ اعتراضات خیابانی تاکید کرده‌اند و شماری دیگر از آنان، همچون مصطفی تاجزاده، ادامه خط میرحسین موسوی را پیش گرفته‌اند و بر حذف ولایت فقیه از قانون اساسی و اصلاحات ساختاری تمرکز دارند. آیا زندانیان سیاسی با وجود اختلاف‌نظرها می‌توانند ذیل اصل کلی عبور از نظام جمهوری اسلامی به اشتراک برسند و تجمیع نیرو کنند؟