لطفا بخوانید:

در تظاهراتی که برگذار کننده آن کمونیست ها و حزب کوموله هستند ( خودشان در بلند گو اعلام کردند) ظاهرا حدف اتحاد است ولی نماد های ملی گرایی مننوع است و یا اینکه به رسمیت شناخته نمیشود و حساسیت های عجیبی از طرف برقرار کنندگان تظاهرات روی نماد های ملت ایران دیده میشود

۱) پرچم شیر و خورشید ایران به رسمیت شناخته نمیشود و دیده ایم که کسی که پرچم میفروخته را به پلیس تحویل داده اند که البته پلیس هیچگونه موافقتی با این گروه خوشبختانه نشان نداده است و دیده ایم که کسی را که در صف جلو پرچم را به احتزاز در آورده را هول داده اند و گفته اند این کار ممنوع است در صورتی که این کار برای پرچم مردستان اوکی بوده است

۲) خواندن سرود ملی ایران ممنوع است و اگر خوانده شود به زد و خورد ختم میشود جنانچه دیروز این اتفاق اقتاد و برای کسانی که سرود ای ایران را خواندند پلیس خبر کردند و آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

۳) تریبون فقط به گروه های کمونیستی و چپ و کرد های کوموله داده میشود و به احزاب دیگر داده نمیشود

از نظر من در یک تظاهرات فراجناحی هیچ گروهی نباید تریبون خود را داشته باشدو سخرانی ها باید کاملا خنثی و به حدف براندازی باشد

۴) بیشتر سرود های چپ و موسیقی کرد از بلند گو پخش میشود

آیا اینها میتوانند ادعای دمکراسی بکنند؟

احزاب دیگر بخاطر اتحاد و همبستگی و به فنا نرفتن خون مردم ایران در کف خیابانها در این تظاهرات شرکت میکنند و‌‌ پرچم ایران را که‌نماد ملی ما است را به احتزاز در می آورند ولی با آنها رفتار کاملا نا عادلانه میشود

سوال این است که آیا برگذار کنندگان به دنبال اتحاد هستند؟ یا اینکه به دنبال سود جویی از تعداد زیادی جمعیت به نفع خود هستند؟!

وقتی هم که اعتراض میکنی میگویند امروز فقط اتحاد

سوال این است اتحاد باید یک طرفه باشد یا همه جانبه؟

هیچ گروهی نباید اجازه داشته باشد که فراخانی فرا جناحی بدهد که برای همه گروه ها باشد ولی بعدا پشت تریبون تظاهرات را به نام خودشان و حزب خودشان اعلام کنند یعنی بگویند که کمیته برگزاری از طرف حزب کوموله و حزب کمونیست ایران است.

به جرات میتوانم بگویم که اگر از روز نخست در فراخان این را اعلام میکردند کمتر کسی در این تظاهرات شرکت میکرد.