برای خاطره «حسین فتح اللهی» دوست خوب
و یاور زحمتکشان-که درمیانامواج برفها با ساوالان یکی شد.
آخ!...
سن گئتدین
اوره یمده قالدی
سئوگین.
ساوالاندان اوجا
ان گؤزه ل دوستوم
ان گؤزه ل شعریم
ساوالان لا بیر اولدون!
نه بیلیم شعر ندیر
دوستلوق ندیر
بلکه ده اوشاقلیقدیر
ائله ده دورو.
وار ایدین یوخسولا
ساغ ایدین نه-ساغا
اوجالدین دوستوم
یوخسولار کؤنلونده
قوی آلچاق اولسون
او قانلی شپه لر*!
ائو شهر وطن
داراولدو دئدین
اوره ک لر وطنین
آی گؤزه ل دوستوم!
بوز اولدون ساوالاندا
دوره سی یارپوز اولدون
سوسوز گؤلومه
چای اولماق ایسته دین می؟
آدین دلیمده
سنی گؤزلوره م
آرایئیب بان
گؤلومسه مین
گؤزلوره م
اؤپوره م اوزوندن
یول- یولاخلاردا.
آی!
ساوالاندان اوجا
ان گؤزه ل دوستوم
ان گؤزه ل شعریم
ساوالان لا بیر اولدون
قوی آلچاق اولسون
او قانلی شپه لر!
آه!...
تو رفتی
عشقت
در دلم ماند.
زیباترین شعرم
زیباترین دوستم
سرفراز تر از ساوالان
با ساولان یکی شدی!
چه میدانم شعر چیست
دوستی چیست
شاید کودکی ست
و همانطور گوارا.
بی چیز را هستی بودی
بیمار را پرستار
سر فراز شدی
دوستم
در قلب بی چیزان
بگذار پست گردند امواج برفهای خون آلود!
گفتی خانه شهر وطن
تنگم است
آی زیبا دوستم
دلهای بی چیزان وطن تو!
یخ شدی
برساوالان
چهارسو پرپونه شدی
میخواستی رودی شوی
بر دریاچه تشنه ام؟
نامت بر زبانم
من ترا چشم براهم
به دنبال لبخندهایت
در راهها و کوره راهها
رویت را می بوسم.
آی!
زیباترین شعرم
زیباترین دوستم
سرفراز تر از ساوالان
با ساوالان یکی شدی!
بگذار پست گردند امواج برفهای خون آلود!
شپه لرşəpələr=قار شپه لری=امواج برفها=بهمن
عکس دوم: ساوالان و کوهنوردان
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!