رژیم همواره بر این تأکید دارد که بیش از ۹۸ درصد مردم به برقراری جمهوری اسلامی رأی دادند, بسیار خوب ولی آن رأی به مانند یک معاهده بین مردم و بانیان رژیم بود که بر مبنای وعده های بانیان رژیم بسته شد. در بدو پیروزی انقلاب آیت الئه خسروشاهی پیوسته در رسانه ها فریاد میزد که ما همه را صاحب خانه میکنیم, خانه نخرید ما به همه خانه میدهیم. آیت الئه خمینی در سخنرانی معروف خود در بهشت زهرا میگفت ما برق را مجانی میکنیم, آب را مجانی میکنیم, پول نفت را به در خانه ها میبریم, و در پاریس میگفت روحانیت در حکومت دخالت نخواهد کرد بلکه بر آن نظارت خواهد نمود, ما حجاب را اجباری نمیکنیم, کاری میکنیم که زنان با رضایت خودشان حجاب بر سر کنند و مشتی وعده های دیگر. البته قشر آگاه جامعه با تردید به این وعده های ناشدنی و تو خالی گوش میکرد ولی اقشار وسیع و عادی جامعه این وعده ها برایشان جاذبه داشت و چون آنرا از دهان روحانیون میشنیدند لذا آنها را باور میکردند و بر این باور بودند که روحانی که پیشوای اسلام است دروغ نمیگوید و صداقت دارد. وقتی یک رهبر انقلابی که در یک جایگاه رسمی قرار میگیرد قول و وعده هائی میدهد و ملت بر اساس آنها به او و یارانش پاسخ مثبت میدهد و اداره امور کشور و سرنوشت خود را به دست او میسپارد در واقع یک معاهده اخلاقی و تاریخی با رهبر و یارانش برای حاکمیت مشروط آنها منعقد نموده است. همانند تمام معاهدات جهانی اگر یکی از طرفین به آن معاهده پایبند نباشد و به تعهدات خود عمل نکند آن معاهده خود بخود بی اعتبار و باطل است.

ملت ایران در معاهده با جمهوری اسلامی به همه تعهدات ملی خود عمل کرد, در جنگ هشت ساله ای که حاکمیت با تحریکاتش با عراق راه انداخت یک ملیون از بهترین جوانانش را فدا نمود, سالها به هر شکلی با حاکمیت کنار آمد و به انواع سازهای او رقصید, سالها جور مدیریت زیر صفر حاکمیت را بدوش کشید و تحریمهای طاقت فرسا را تحمل نمود, ولی حاکمیت نه تنها حتی یک نفر را خانه دار نکرد, نه تنها آب و برق رامجانی ننمود و نه تنها به حریم خصوصی افراد وارد شد و حجاب را برای زنان اجباری کرد بلکه علاوه بر عدم اجرای دموکراسی وعده داده شده و استقرار استبداد دینی بجای آن, هزینه های زندگی, مسکن, ارزاق, انرژی و سرویسهای عمومی را نیز به عرش اعلای رسانید. هزاران جوان را در کف خیابانها برای اعتراض به نارسائیهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از ندانم کاری رژیم به خون کشید, ملیونها نخبه را از کشور فراری داد, محیط زیست را نابود کرد, ثروت ملی را غارت نمود و به چماق داران مفتخور داخلی و خارجی اش نیز بخشید و میزان خط زیر فقر را بطور چشمگیری افزایش داد.

امروز پس از گذشت نزدیک به نیم قرن معاهده رأی به جمهوری اسلامی در عمل بی اعتبار شده است, در واقع مدتها پیش باطل شده است و نه مشروعیت دارد و نه مقبولیت لذا دست اندرکاران رژیم اسلامی امروز غاصبان حقوق ملت میباشند و میبایست حاکمیت را تحویل ملت دهند و پاسخگوی عدم پایبندی خود به تعهدشان نیز باشند. هرچند هیچ مستبدی پایبند هیچ عهدی نیست و با پای خودش پایین نخواهد آمد.