دور از ذهن نمی تواند باشد آنچه که در گذر است و به تجربه در نظاره ایم . درهرحکومتی که مردم در آن نقشی نداشته باشند  و قدرت حاکم  اختیار را از آنها سلب کند یعنی استبداد حاکم است بی مسئولیتی درجامعه رواج می یابد و چماق و  وحشت جای قانون سایه می افکند.. .

 کنون که مبارزات مردم هم به ثمر نشیند و یک نفر بعنوان ناجی سوار هواپیما گردد و بطرف ایران حرکت کند . مردم نیز راه را گل افشانی می کنند و به استقبال و باز دستکشی را بر برف پاکن ماشینها ببندند و بر تیتر روزنامه ها حک کنند خامنه یی رفت و دیو چو بیرون رود فرشته درآید ! .و فرد ناجی ی ملت !!! (البته همه کارها را خود مردم هم انجام داده و تاوان مبارزات از زندان و شکنجه و اعدام و تبعید و تحقیر و . . .  را پرداخته اند ) هم وارد میشود و از دردی که بر مردم رفته است سخن بگوید اما اینبار نه با وعده ی آب و برق بلکه با وعده ی آزادی های اجتماعی و سیاسی و مذهبی و و و و . و اعلام دولت موقت می کند و حسابرسی ها هم آغاز . ایادی ی جمهوری اسلامی نیز می گریزند مثلن به تانزانیا و ونزوئلا و سوریه یا همان کشورهای دوست سوته دل . حساب های بانکی هم از قبل که گشوده اند و دغدغه ی مالی هم ندارند می ماند آ سید علی که پشت تلویزیون می آید و گریه ساز کرده و بر دامان ملت افتاده که فرصت دهید که از الان میخواهم صدای شما را بشنوم اما دیر شده و مردم مهر باطل بر پیشانیش کوبیده اند . می گریزد و با هواپیمای اختصاصی اش در آسمان معلق و چون ایمان مطلقی هم داراست مدام در تلاوت ابوحمزه ی ثمالی که کنجی اجازه نشستن به او دهد و بالاخره عبدالله سامبی رییس جمهور جزایر قمر سینه چاک کرده و دنیا را بی اعتنا و با آغوش گشاده پذیرای سید علی می شود و چند صباحی میگذرد آسید علی میرزا بنویس شده و تجربه ی کارهای انجام نداده را در توهمی به کتاب و تحریر در میاورد مثلن تاریخ ۳۵ سال خلیفه گری مدرن ! بعد از چند ماهی سید علی سرطان پروستاتشان عود کرده و بعلت استرس وارد شده و اینکه هنوز باور ندارد بارگاهش را از دست داده است به لقاالله کذایی پیوسته و در امامزاده یی که برایش بنا کرده اند راهی ی بهشتش می کنند در این اثنا اوضاع مملکت آنچنان مناسب نیست ٬. در کنار اینکه مردم سرشار از شادمانی هستند اما نگران امنیتشان هم هستند زیرا در این گاه نیروی بازدارنده یی هم حاکم نیست ٬ ارتش هم که چون پایگاه مردمی نداشته و تنها حافظان بیت آقا و در فکر حفظ نظام بوده اند در همان لحظات اول و با رجعت رهبر پابرهنگان از بین رفته است . در این حال و اوضاع شخص ناجی که اطرافیانی هم دارد و یا کسانی که می شناسد را به کار می گمارد و آرام آرام بر کار تسلط می یابد و قاعدتا به رتق و فتق اوضاع می پردازد و انتخابات آزاد را در روزهای آتی نوید می دهد . روز انتخابات فرا می رسد همه مردم خرسند و شادمان و شور انقلابی در نگاه همه عیان . ناجی ملت ! مدام برای آنان سخنرانی میکند و شروع به ستایش آنان می کند و همه شادی می کنند . بر روی برگه های آرا هم نوشته اند ( من آری یا نه ) و مردم هم با آن احساسات به من ۹۹./. و نودونه صدم درصد او را انتخاب می کنند . و بعد آقای من به پاکسازی می پردازد و آنانکه در رژیم ساقط شده برو بیایی داشته اند را به دادگاه می کشاند و محاکمه می کند و ماجرا رو به جلو ادامه می یابد . 
چند سالی می گذرد و یک عده هم از مخلصان و طرفداران بارگاه ولایت که توانسته اند از مملکت خارج شوند هم بیکار نمی نشینند و در کشورهایی که امان گرفته شروع به فعالیت کرده و اپوزیسیونی تشکیل داده و رسانه هایی ایجاد کرده و برای مردم برنامه پخش می کنند که هان ای مردم این انقلاب دسیسه ی بیگانگان و اجانب بود ٬ تلویزیون استعمار و صدای دهلی !!! و قدرتهای دیگر بالاخره ضربه ی خود را به شما زدند و اسلامیت را از ایرانیت گرفتند . ذکر مصیبت هم آغاز می کنند و برنامه های عاشورایی و احساسی پخش می کنند و مردم را بر علیه حکومت وقت که دین مردم را گرفته و فساد را هم جاری به مبارزه می خوانند . بعضی هم از این رسانه ها که غلظت ولایتشان هم بالاست به مردم می تازند که ای مردم ناشکر امام درانقلاب ۵۷ دین اسلام را در شما زنده کرد و الان هم حقتان همین است که برسرتان آمده که بی دین شده اید زیرا قدر خدمات امام و رهبر فرزانه را ندانستید . !!! و داد آزادیخواهی را جار می زنند و ناگفته نماند تعدادی از همین دسته هم که اکنون جمهوری تعفن بر سرکار است گریخته اند و صاحب رسانه شده اند و از دادخواهی مردم دم می زنند تا از قافله ی آینده که ستمی دیگر را برای مردم در آب و نمک خوابانیده اند عقب نمانند .
باری ٬ اینگونه است که تسلسلی باطل را منافع طلبان مردم ستیز بوجود میاورند و مردم شوربخت و تیره روز ایران که تابع عواطف هستند مغلوب قدرت طلبان می گردند تا دیکته ی تلخ استبداد همواره ی سایه شومش بر سر ما با هر عنوانی گسترده باشد . تمام هزینه ها را در ادوار تاریخ که خود مردم و مبارزان راه آزادی داده اند تا لختی بیاسایند با اعتماد یک فرد سپرده اند و خود نیز قربانی شده اند . مهمترین مسئله یی که می تواند از این امانت مردم نگهداری کند بحساب آوردن و ارزش نهادن به مردم و شفاف سازی و راستی در کنار آگاهی است که باری دیگر از چاله به چاه نیفتیم و آرزوی حکومت قبلی را داشته باشیم و انتخاب تنها میان بد و بدتر باشد چنان که هست. باید بپذیریم حکومتها از هر نوعی کارگران مردم هستند و وظیفه بر آنهاست که برای مردم خدمت کنند و روزی هم نماندنی خواهند بود به یقین و آنچه ماندنیست تنها مردم هستند . اما موردی که به مردم ارتباط دارد و همیشه از قِبل آن ضربه خورده اند بت پروری ما ایرانیان بوده و هست که استبداد بوجود آمده است امیدوارم به سطحی از آگاهی برسیم که اگر حکومتی هم بر روال قانونی کار انجام می دهد نیاز به مجیز گویی ندارد که همچنان اگر نتواند از عهده ی کار برآید براساس همان قانون از مسند عزلش کنند . امید است در ایرانی آزاد این قصه های پر غصه و صحنه های رقت بار را نبینیم و رسم زشت حاکم پرستی که بنیاد تملق و بت سازیست از اذهان پاک شود . 

زمان فیلی - پاینده ایران