اعزام تیم های ورزشی برای تمرینات و مسابقات دوستانه ورزشی بین کشوری، منطقه ای ، خارج از دعوتنامه های ارگانهای رسمی مانند فیفا در فوتبال و مشابه آنها را من خارج از تحریم هدفمند در نظر می گیرم و طبعا با تحریم مطلق مخالفم .

برای کمک به دیدگاه خود، از نکاتی که آقای رامین احمدی در صفحه فیسبوک خود نوشته است کمک می گیرم که بنوعی ماهیت همان نگاه من را به گونه دیگری قلم زده است

https://www.facebook.com/ramin.ahmadi.712

« بازی در جام جهانی؟ ملتی که فوتبال برایش از حقوق شهروندی مهمتر ست ملتی نابوده ست. همان بهتر که روی زمین دراز بکشد و خودش را به مردن بزند تا آخوند و سپاهی هر کار دلشان می خواهد با او بکنند. آن ملتی که مسابقه تماشا می کرده وقتی به صورت زنان و بچه هایش اسپری فلفل می زدند و حق آنها را از ورود به استادیوم سلب می کردند ملت نیست. یک مشت نوکر و بازیچه دست ملایان ست. اگر فیفا ایران را از جام جهانی حذف کند خدمت بزرگی در حق مان کرده است. یعنی یک جامعه مدنی و متمدن با این‌کار لکه ننگ بزرگی را از چهره ما وحوش عقب مانده پاک کرده است. چون برای ما باید در چنین حالی شرکت در جام جهانی یک خیانت بزرگ به زنان کشورمان باشد ولی اگر ما را حذف نکنند ما شرکت می کنیم. سال هاست چنین بوده ایم. فوتبالیست های ما همچنان بازی می کنند. ما همچنان تماشا می کنیم. خودمان را در ننگ غرق می کنیم چون نتوانسته ایم زیر حاکمیت ملایان چیزی از شرافت انسانی خود را حفظ کنیم.»

موافقت من با محروم کردن تیم ملی ایران از شرکت در جام جهانی ، در واقع استدلالی است که رامین عزیز بطور عمده در بالا آورده است. من در اساس، موافق طرد نظام زن ستیز رژیم اسلامی از صحنه های بین المللی هستم ،چه طرد رژیم از شرکت در کنوانسیون حقوق بشر ، زنان در سازمان ملل تا تحریم ورزش در میادین بین المللی رسمی و مسابقات آن هستم.

تحریم ورزش رژیم اسلامی در مسابقات بین‌المللی حتی با نام «تیم ملی »، برای من فقط تحریم رژیم نیست ، بلکه در ماهیت خود اعتراض به سکوت مردان ایران و تحریم رفتار آنها است. بویزه سکوت عمده مردان ورزشکار ایران . اعتراض به سکوت نصف جامعه ای است که با عدم حمایت خود از زنان در بیشتر عرصه های زندگی اجتماعی، عملا در کنار رژیم صف آرایی کرده است.

من شما را به شنیدن دو مصاحبه مهم از مسیح علی‌نژاد و خانم نرگس محمدی که لینک آنها در اینجا هست دعوت می کنم تا شاید فریاد این پیشروان صدای جامعه مدنی زنان را بهتر بشنویم .

مصاحبه نرگس محمدی https://fb.watch/c7BdnqppGi

مصاحبه با مسیح https://fb.watch/c7AYHaHigP

اگر ما به جهات انسانی هم نگاه کنیم، این بایکوت ورزش مرد پسندانه اسلامی ، هم قابل درک است . شما از خیابانی عبور می کنید ، جرمی در مسیر راهتان و جلوی چشمتان صورت می گیرد، شما هیچ واکنشی نشان نمی دهید، حتی به پلیس هم زنگ نمیزنید ، بلکه شانه تکان داده و از کنار آن می گذرید ....با این احساس و یا پذیرش خودفریبانه که مشکل من نیست .... شما به جهات اخلاقی شریک جرم هستید ‌، جامعه مردانه ایرانی همینگونه عمل می کند . این جامعه در مجموع خود، شریک جرم رژیم اسلامی است، چه در مسئله طلاق، حق ارث، حق ورود به استادیوم و دهها حقوق از دست رفته نیمی از جامعه ایران .

از اینرو تحریم جهانی ورزش مردخواهانه اسلامیون حاکم بر ایران را حمایت می کنم، تا مردان آن جامعه بویژه مردان ورزشکاران بفهمند، که دیگر بازیچه رژیم قرار نگیرند. آنها باید به حمایت از خواهران ، دختران و مادران خود بر خیزند ، تا رژیم را واردار به عقب نشینی کنند.

ماهیت دفاع من از محروم کردن ورزش اسلامی ایران در میادین رسمی ، برانگیزاننده ، مسئولیت پذیرانه و کنشگرانه است . من استدلال مخالف آنرا بسیار خوب می فهمم . ما بیش از چهار دهه با همان استدلال در کنار رژیم بوده و از ورزش تبعیض آمیز و زن ستیزانه اسلامی رژیم یا حمایت کرده ایم و یا با سکوت از کنار آن گذشته ایم . اینک مردان چه ورزشکار و چه بازدید کنندگان استادیوم های مردانه باید بیاندیشند که راه چاره ، در اعتراض فعال به اقدامات ورزشی زن ستیزانه رژیم است . بهترین دفاع از حقوق ورزشی زنان ، حمله متقابل علیه ورزش اسلامی رژیم است ‌. پیروزی زمانی بدست خواهد آمد که مردان تصمیم به دفاع از حقوق ورزشی تمام جامعه بگیرند.

با آرزوی پیروزی