بنا بر " کمپین صلح فعالان در تبعید” ؛ هفته گذشته ماموران  وزارت اطلاعات پس از احضار مادر سید علی موسوی به دفتر پیگیری ؛ خانواده او را تهدید به گروگان گیری کرده و مادر او را شدیدا تحت بازجوئی و فشار قرار داده اند

 سید علی موسوی 27 ساله ؛ از فعالین بازار در خرداد ماه سال 89 در بازار تهران توسط 4 نیروی امنیتی دستگیر شد . وی دانشجوی اخراجی دانشگاه آزاد فسا در رشته کامپیوتر-نرم افزار می باشد و در انتخابات سال 88 از اعضای ستاد نارمک مهندس میرحسین موسوی بود.

علی موسوی همچنین درحوادث پس از انتخابات حضور فعال داشته و با ایراد سخنرانی در مقابل زندان اوین به فعالیت های حقوق بشری در راستای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی مشغول بوده است .

نامبرده پس از دستگیری به بند فوق امنیتی209 وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین منتقل شد که در آن زمان  جرم او را اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم ,علیه امنیت کشور, از طریق شرکت در تجمعات غیر قانونی و تبلیغ علیه نظام اعلام کرده اند.

وی سرانجام پس از 7 ماه بازجوئی های سخت و طاقت فرسا در سلول های بند 209 زندان اوین ؛ به قید وثیه آزاد شد.

وی در بهمن سال 90 در دادگاه شعبه 28 انقلاب به ریاست قاضی محمد مقیسه به 4 سال حبس تعزیری و 1 سال حبس تعلیقی محکوم شد که این حکم چند ماه بعد در شعبه 74 تجدید نظر عینا تائید شد.

این دادگاه اعتراضات ایشان به رای صادره را بی اعتبار خوانده و لایحه اعتراضی را فاقد مدارک مستند دانست

وی پیش از ارسال احضاریه در اردیبهشت ماه سال جاری به درب منزل و برای اجرای حکم ؛  اقدام به فرار از تهران می کند که منجر به صدور حکم جلب وی توسط وزارت اطلاعات میشود.

خود او در این مورد به ” کمپین صلح فعالان در تبعید” می گوید:

انتخابات تمام شد ولی حکومت با فشارهای وارده بر من و خانواده ام  زندگی ما را نابود کرد.این روزها در بدترین وضعیت ممکن هستم و ثانیه هایم با ترس گره خورده است.

او که پس از چنیدن ماه تعقیب و گریز در یکی از روستاهای شمالی کشور و در اتاقی کوچک زندگی میکرد و از هر امکان رفاهی و پزشکی محروم بود این روزها در ترکیه به سر میبرد.

هفته گذشته اما وزارت اطلاعات پس از احضار مادر این فعال سیاسی به دفتر پیگیری ,خانواده او را تهدید به گروگان گیری کرده و مادر او را شدیدا تحت بازجوئی و فشار قرار داده اند.

گفتنی است این روش نیروهای امنیتی برای دستگیری فعالان سیاسی هر روز بیشتر شده و بازجوها با تحت فشار قرار دادن خانواده متهمان و تهدید آنان به دستگیری تلاش میکنند تا فعالان سیاسی را تحت فشار روحی قرار بدهند.این شیوه دستگیری پس از انتخابات 88 در بین دستگاه های امنیتی ایران بسیار مرسوم شده است.