بانو...
به: نسرین ستوده
پایانِ 49 روز دلهره...
زنده باشی ای بزرگِ روزگار
سلامِ من به تو بانو
درختِ خسته ی از روشنی سرشار
منم آن بغضِ پنهان در گلو، بانو
که چون ابری ز راهِ دور می گِریم
منم سرگشته در آفاقِ دلگیر
که باران های دنیا را فرا خوانم...
تو ای بانو، تو ای زن!
زنی فخرِ قرون، مغرور وُ غوغا
تویی همزادِ «اِرتا»1
چو ماهِ عاشقان بیتا
زنی با شوکتِ «ناهید»2
فرازِ گشت وُ واگشتِ زمان ها
تویی برتر ز اُستوره
تو «میترایی»3 تویی مینو4، تو مینا5
تویی در کارزارِ زندگی رزم آوری بی تاب
به کردارِ «هُما»6 شورآفرین «یوتاب»7
شکوهِ از نامِ تو آورده دریا
ستایش می کند نسرینِ گویا
تویی همذاتِ آزادی
زنی آزاده چون «گُرد آفریدِ»8 ما
تو جوشن داری از خورشید
تویی سُتوار در اندیشه والا
زنی در بندِ زندانبان
تویی چون مهر یکتا
زنی عصیانِ اعصار
که در آیینه وُ در آب می رُویی مُهنّا
بیا «نیما» بیا «مهرآوه» جانم
که مادر می رسد اکنون به خانه
بیا «خندان» گُلِ گمگشته باز آمد
چراغان کن! مسیرِ کوچه ی جان را
بگو ایران به پا خیزد
برای حرمتِ دُردانه مادر
ــــــــــــــــــــــــــــــ
1- اِرتا = ایزدبانوی داد و دوستی و راستی و برابری
2- ناهید = آناهیتا = آناهید = ایزدبانوی آب و روشنی
3- میترا = مهر = ایزدبانو و فرشته ی روشنایی و نگهبانِ پیمان
4- مینو = زمین. 5- مینا = آسمان
6- هُما = دختر بهمن که پس از پدر بر تختِ پادشاهی نشست
7- یوتاب = خواهر آریو برزن؛ سردارِ دلاور و سرلشکرِ بخشی از سپاه ایران در برابر اسکندر
8- گُردآفرین = رزم آور زنی، دختر گژدهم:
کجا نام او بود گُرد آفرید/که چون او بجنگ اندرون کس ندید
2012 / 12 /5
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید