نسرین محمدی: جامعه یارسان، سازمان سیاسی تشکیل داده

نسرین محمدی در نهمین و آخرین سخنرانی صبح یک‌شنبه گفت: «من به نمایندگی از جامعه یارسان در این کنفرانس حضور دارم و پیام زن یارسان را به کنفرانس پراگ می‌رسانم. یارسان‌ها از کردهای اهل حق هستند. اما ما باید به نقطه واحد و سرزمین مشترکی که داریم، بیشتر فکر کنیم. بسیار گفته شده که ما کردها تجزیه طلبیم. من از طرف خودم و سازمان رهبری یارسان اعلام می‌کنیم که ما نه تجزیه‌طلبی کردستان را می‌خواهیم و نه مایلیم از ایران جدا شویم. ما خواستار حقوق خود و حاکمیت بر سرنوشت خودمان هستیم. فرهنگ ما در سیستم جمهوری اسلامی از میان رفته و بسیاری حتی نمی‌توانند به زبان کردی صحبت کنند یا بنویسند».

محمدی گفت: «من امروز پیام زن یارسان را برای کنفرانس پراگ می‌خوانم. به نام جامعه یارسان، به خصوص جامعه زنان تحت ستم برای شرکت این بنده در گردهمایی تشکر کنم. من به نمایندگی از زنانی صحبت می‌کنم که زمانی پرچم‌دار آزادی بودند، اما شرایط استبداد و فرهنگ بیگانه ما را به شرایطی رساند که زن یارسانی، از حقوق خود محروم مانده است. زن یارسانی 900 سال پیش در تصمیم گیری‌ها نقش داشتند. 750 سال پیش زنان دارای نقش‌های اساسی در تصمیم گیری‌ها بودند. اما به دنبال حکومت بیگانه بر ایران، و در نظامی مردسالار، این حقوق از میان رفته است. در 33 سالی که از حکومت ننگین جمهوری اسلامی می‌گذرد، زنان دارای هیچ حقی نیستند. در طول سال‌های گذشته اعمال خشونت و تضییع حقوق زنان، به شکل‌های مختلف ادامه داشته است. انواع قتل‌های ناموسی، ضرب و شتم همسر، ازار جنسی و … از جمله مواردی است که جایگاه زنان را در سطوح مختلف اجتماعی و سیاسی کم کرده است. اکنون زنان در ایران نقش‌شان در رابطه با وفاداری نسبت به شوهر، پدر یا هر مردی که سرپرستی آنان را بر عهده دارد، تعریف می‌شود. زنان اساسا تنها در چهارچوبی می‎‌توانند آزاد باشند که مرد برای‌شان معین می‌کند».

وی افزود: «با انقلاب 57 جایگاه اجتماعی زنان هر روز کمتر از دیروز شد. با تغییر قوانین مختلف از جمله قانون اساسی و قوانین قضایی، جایگاه اجتماعی زن به گونه‌ای پایین آمد که زن صرفا به ابزاری برای تامین خواسته‌های مرد تامین شد. از سوی دیگر حکومت این محدود کردن زنان را در لفافه دین پیچید و به این ترتیب هرگونه خواست آزادی برای زن را مخالف امنیت ملی و دین معرفی کرد. با حاکم بودن این فرهنگ، برای بسیاری از مردان این‌که زن به عنوان شهروند درجه دو تلقی شود، امری عادی است. بسیاری نگه داشتن زن در چهارچوب خانه را امری عادی تلقی کردند و برای زنان مساله‌ای به غیر از رسیدگی به امور خانه و زاد و ولد متصور نمی‌شوند».

محمدی در پایان گفت: «نسبت زنانی که این قوانین ضد زن را می‌پذیرند، چندان هم از مردان کمتر نیست. بنابراین مردان پیش از آن که عامل اصلی خشونت علیه زنان باشند، خود قربانی این سیستم هستند. اگر بخواهیم در فردای ایران آزاد، همه با هم شرکت کنیم، باید همه ملیت‌ها و گروه‌ها را در این امر شریک سازیم. جامعه یارسان خارج از کشور سازمان سیاسی خود را تشکیل داده و دیگر اجازه نخواهد داد که درباره سرنوشت آن‌ها بدون حضور خودشان تصمیم گیری شود. از تک تک شما درخواست داریم که در مسایلی که درباره ایران است، ما را هم در ایران ببینید. امیدواریم در ایران آزاد و در کنار ملیت‌های مختلف با هم زندگی کنیم».

متن نوشتاری بر گرفته از سایت کنفرانس