لحظه سرنوشت ساز کنونی و وظیفه هر فرد در مقابل آن

تغیر دادن  فکر ونگاه خود و فرا تر رفتن از جائی که ایستاده ایم و فکرمیکنیم درست ترین جای ممکن است که دیگران درک نمی کنند کاریست بزرگ .بزرگ! از این رو که حاضری در راستای منافع عمومی از منافع فردی وگروهی چشم پوشیده،نیرو و توان خود را درجهت رسیدن بیک پیروزی ملی که نیاز مبرم اجتماعیست بدون سهم خواهی اراده گرانه از آنچه که هنوز بدست نیامده در خدمت بیک میثاق ملی  قرار دهی . 
چنین کاری شهامت طلب می کندو بزرگی روح.شهامت تغیر، لذت نوشدن،پذیرفتن کنده شدن از سکون و پذیرفتن سختی ورنج راهی که در پیش روست.سخت است!دست شستن از راحتی و سر بر کشیدن به اعتراض.چه میزان  حاضریم از موقعیت ،جایگاه ، جمع کسانی که پیوسته مشوق ما بوده ودر اطرافمان حلقه زده اند بخاطر مسئولیت فردی و گروهی خود در قبال جامعه ، در قبال مردمی که آزادی وعدالت را فریاد می زننددست بکشیم. پای برخودخواهی های خود که حاصل نفس آدمی ، فضا و جو ایجاد شده پیرامون خویشتن است بگذریم وبدینسان آزادگی خود دفاع کنیم . مقهورستایش ها ،تعظیم کردن ها ،القاب وعناوین ها نگردیم! بجهان از چشم یک شهروند ساده بنگریم و سرنوشت خود را با سرنوشت انسانها در ابعاد جهانی بعنوان یک شهروند جهان ود رابعاد سرزمینمان ایران با سرنوشت میلیون ها ایرانی بعنوان شهروند ایرانی گره بزینم!  بدون پیشوند وپسوند. شورش کنیم بر آن چه که استقلال فکری ما را می گیرد ودر چنبره روابط ، فشارو اعمال قدرت  گروهی عقیممان می سازدو مانع از دیدن وقبول واقعیتمان می کند.
سخت است حتی از دست دادن یک عنوان کوچک آقای دکتر یا مهندس که در جامعه ما سخت رایج است و درون خود نوعی برتری اجتماعی را حمل می کند. این در ذات آدمی است که خواهان تکریم و بالاتر نشسن از دیگری است . چه کشمکش غریبی بوده وهست برای گرفتن قدرت ولو در یک تشکل کوچک چند نفری.
در کادری چنین بسته ومحدودما که حتی حاضر به ازدست دادن عنوان انتسابی خود نیستیم . چشم براین همه تغیر و همگامی آقای رضا پهلوی می بندیم وبجای دیدن نکات مثبت در گفتار وعمل ایشان! با ذره بین دنبال نکات منفی در شخصیت اومی گردیم .ای کاش داوری منصفانه ای در کار بود .تا منصفانه بر تمامی تحولات احزاب ،سازمانها وافراد بنگرد و قضاوت کند.ما نه نتها گفته درست آقای رضا پهلوی  را در این که امر انتخاب را مسئله نه اکنونی ملت  بل امری مربوط به آینده وانتخاب مردم در پای صندوق های رای می دانند مد نظر قرار نمی دهیم . بلکه گفته ای  فرصت طلبانه ارزیابی می کنیم  که با پاشیدن تخم توطئه که ما ید طولا در چسبانیدن آن به افراد داریم عملا در صف حکومت گران اتهام زن وارتش سایری آن قرار می گیریم.  نتیجه عملی چنین تفکری بر نداشتن قدمی در جهت نزدیکی افراد وجریان های اپوزیسیون بطرف هم و کمک به  تداوم این نکبت گریبان گیرملت تحت نام ولایت ولی فقیه است.
این درد جامعه ای است که روشنفکرش نام اپوزیسیون حکومت اسلامی را یدک می کشد!بجای بر خورد منطقی ودرست به تحولات عمیق در منطقه وفاجعه ویران گری بنام جنگ بر بالای سر سرزمین ومردممان  هنوزمنافع گروهی و دگم های فکری خود رابالا تر از فرد ی مانند آقای رضا پهلوی می داند. ما برای هر رخ داد سیاسی واجتماعی فرمول های از پیش آماده شده ای داریم که هویت سیاسی خود را با آن ها توضیح می دهیم. چیزی که ما درخشت خام می بینیم آقای رضا پهلوی و توده وسیع مردم در آئینه نمی بیند .این جمع بندی های مبتذل است که ما را به چنین بی برگی کشانده است .که نتیجه اش همین لشگرهفتاد سالگان از پا افتاده ای است که کمتر جوانی از نسل جدید ایران آن هارا می شناسد .چرائی آن را باید از خود پرسید .پرسید که چه برسر آن توده میلیونی زیر رهبری خمینی آمد؟ آن هیاهوی صد ها هزار جوان حامی سازمان فدائیان و جریان چپ  چه شد؟ پرسید که چگونه امروز کمتر خانواده ایرانی است که حسرت گذشته نخورد ومیل باز گشت به گذشته نکند؟ هر فرد ،هر جریان سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی  در شرایط حساس امروز که هر لحظه آن مصادف با بر پائی یک فاجعه است با ید با صراحت جایگاه خود را دراین مبارزه ملی وبر آمد توده مردم و نقشی که لازمه این برهه سرنوشت ساز کشورمشخص کند. لحظاتی  که از نظر من زمانش زیاد دور نیست.  ما هنوز از شرمساری حمایت از حکومتی چنین ابله ،خون ریز وویران گرکه این گونه  زندگی جانکاه  وآینده سخت ،نا روشن ودلهره آور را  برای مردم رقم زددر نیامده ایم .وظیفه تاریخی خود ا درک کنیم وبا شعار پیش بسوی تشکیل  یک جبهه بزرگ ملی برای مبارزه وسرنگونی جمهوری اسلامی عمل نمائیم ابوالفضل محققی