لورا گُزی و پل کربی
ولادیمیر پوتین می‌گوید که روسیه آماده توقف نبردهاست، اما «ظرایفی وجود دارد.» ظرایفی که او پیش از گفتگو با فرستاده آمریکا در کرملین تشریح کرد چنان در تفکر او نقش کلیدی دارد که ممکن است هرگونه امید به آتش‌بسی ۳۰ روزه را باطل کند.
اینها درخواست‌هایی است که او در طول حمله تمام عیار روسیه به اوکراین داشته است. و بسیاری از آنها برای اوکراین و شرکای غربی آن غیرقابل پذیریش و برآورده کردن آنها غیرممکن خواهد بود.
او سخنان خود را مثبت شروع کرد: «ما با پیشنهاد برای پایان خصومت‌ها موافقیم» اما افزود: «این پایان باید چنان باشد که به یک صلح درازمدت منجر شود و علل ریشه‌ای این بحران را برطرف کند.»
هیچ کس با صلح درازمدت مخالفتی ندارد، اما ایده پوتین از علل ریشه‌ای جنگ حول آرزوی اوکراین برای ادامه حیات به عنوان یک کشور مستقل، ورای مدار روسیه، می‌گردد.
اوکراین می‌خواهد بخشی از ناتو و اتحادیه اروپا باشد - به اندازه‌ای که آن را در قانون اساسی خود گنجانده است.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، قبلا عضویت در ناتو برای اوکراین را زیر سوال برده است، اما پوتین مکررا وجود اوکراین به عنوان یک کشور را رد کرده است.
و این شالوده بسیاری از ظرافی است که او به آنها اشاره دارد.
او از اوکراین می‌خواهد دست از تجدید قوای ارتش و پرکردن زرادخانه‌هایش بردارد، یعنی دیگر از غرب سلاح نگیرد. او می‌خواهد بداند چه کسی مسئول تصدیق این درخواست‌ها خواهد بود.
از شروع این جنگ، پوتین خواستار «غیرنظامی شدن» اوکراین شده که مورد قبول کی‌یف و متحدان آن نیست.
پوتین در اساس به دنبال چیزی معکوسِ ضمانت‌های امنیتی است.
آیا روسیه با وقفه‌ای در تسلیح یا بسیج نیروهایش موافقت خواهد کرد؟ این غیرممکن به نظر می‌رسد و در سخنانی که در مقابل خبرنگاران در کرملین بیان کرد هیچ نشانه‌ای نبود که او بخواهد امتیازی در این زمینه بدهد.
پوتین با روحیه‌ای جنگی از خط مقدم در کورسک برگشته؛ یک منطقه مرزی روسیه که اوکراین بخشی از آن را در اوت گذشته تصرف کرد.
روسیه در کورسک دست بالا را دارد. پوتین به وضوح احساس می‌کند که از موضع قدرت مذاکره می‌کند و نمی‌خواهد آن را از دست بدهد.
«اگر ما اقدام نظامی را برای ۳۰ روز متوقف کنیم، معنی آن چیست؟ آیا همه کسانی که آنجا هستند نبرد را ترک خواهند کرد؟»
وزارت دفاع روسیه روز پنجشنبه اعلام کرد که نیروهای آن اکنون کنترل کامل سودژا، بزرگترین شهری که اوکراین موفق به تصرف آن شده بود، را کامل کرده است. پوتین می‌گوید فقط یک باریکه در این منطقه در کنترل اوکراین مانده است، پس روسیه الان باید دست از نبرد بکشد؟
«اگر یک انسداد فیزیکی در روزهای آینده روی دهد، هیچ کس قادر به ترک آنجا نخواهد بود. فقط دو گزینه می‌ماند: یا تسلیم یا مرگ.»
به گفته او همین موضوع در کل خط مقدم جنگ به طول هزار کیلومتر صادق است، و مدعی شد وضعیت در همه جبهه‌ها به سرعت در حال تغییر است، به طوری که نیروهای روسیه «عملا در همه نواحی درحال پیشروی هستند.»
روسیه اخیرا موفقیت‌هایی در شرق داشته، اما حرف پوتین دقیق نیست چون بیشتر خطوط مقدم درحالت بن بست قرار دارد.
پوتین بر این باور است که یک آتش‌بس ۳۰ روزه روسیه را از برتری در جبهه محروم می‌کند و به اوکراین امکان تجدید قوا می‌دهد.
او با حالتی شعارگونه پرسید: «چه ضمانتی وجود دارد که اجازه داده نخواهد شد چنین اتفاقی بیافتد.»
تاکنون مکانیسمی پیشنهاد نشده که اطمینان دهد شرایط آتش‌بس برقرار خواهد ماند.
هرچند ۱۵ کشور غربی تلویحا اعزام نیروهای حافظ صلح را پیشنهاد کرده‌اند، اما آنها فقط در صورتی مستقر خواهند شد که توافق صلح به دست آید، نه یک آتش‌بس.
نه اینکه روسیه اجازه چنین استقراری را بدهد.
با توجه به همه این «ظرایف»، به نظر می‌رسد پوتین مردد باشد که یک آتش‌بس چطور به نفع روسیه است، به خصوص زمانی که نیروهایش مترصد پیشروی هستند. کل نگرش او «متکی بر این است که وضعیت در میدان چطور متحول می‌شود.»
پوتین اواخر روز پنجشنبه با استیو ویتکاف، فرستاده ترامپ، در مسکو دیدار کرد.
در این گفتگوها هر اتفاقی بیافتد، پوتین می‌داند که در نهایت، مهمترین محاوره او با رئیس جمهور آمریکا خواهد بود.
او گفت: «فکر می‌کنم باید با همتایان آمریکایی خود حرف بزنیم.... شاید با رئیس جمهور ترامپ تماسی تلفنی داشته باشیم و درباره این موضوع با او بحث کنیم.»
اما پوتین پیش از آن مباحثات، این شرایط را مطرح کرده است، با این پیام که مسیر آتش‌بس آکنده از شروطی است که برآورده کردن آنها تقریبا غیرممکن است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید