سوال یاری دیرین از داخل کشور .
بهر میزان که بر یورش وبگیر وببند رژیم جمهوری اسلامی افزوده می شود وتعداد اعدام ها افزایش می یابد. بهر میزان که ابعاد بیشتری از فساد حکومت آشکار می گردد ونقش حکومت اسلامی در دامن زدن به تفرقه درون نیرو های مخالف رژیم روشن تر می گردد.برای نه تنها یک فرد سیاسی بلکه بسیاری از مردم این سوال مطرح می شود ! این اپوزیسیون جمهوری اسلامی چکار می کند؟
سوالی که یکی از یاران سابق مانده در ایران تلفنی از من می پرسد.:"شمانقش تان بعنوان اپوزیسیون چه می باشد ؟ نظر دقیق ومشخص شما نسبت به تشکیل یک جبهه گسترده در رابطه با رژیم چگونه است ؟ چه امری بعنوان اصلی ترین کار وعمل جهت تبدیل شدن بیک نیروی تاثیر گذار در مبارزه مردم برایتان اولویت دارد؟ کدام امراساسی و مشخصی وجود دارد که مانع ازنزدیک شدن این نیرو ها بهم می گردد؟ این چگونه اپوزیسیونی در برابر یک حکومت ارتجاعی و جنایتکار است که بعد چهل سال نتوانسته حتی برای یکبار هم که شده زیریک سقف گرد هم بیاید و برای امری مشترک گفتکو کنند وچاره بیندیشند ؟ جریان های متعددی که هر کدام داعیه رهبری دارید !اما در عمل قادر به دیدن واقعیت های اجتماعی ومسائلی که روزانه توسط اکثریت مردم پیش کشیده می شود و از شما ها بعنوان نیرو های سیاسی مخالف رژیم جوابی قانع کننده می خواهند!نیستید!"
افکار عمومی تنویر یافته مردم را می بینید . این که چگونه از حکومت ودین حکومتی فاصله می گیرند و بخش زیادی از جوانان کلیت دین را زیر سوال برده واز مسلمان بودن تبرا می جویند.جماعتی که روز بروز بر تعداد آن ها افزوده می گردد و در صحنه سیا سی واجتماعی از حکومت مشروعیت زدائی می کنند و حاضر نیستند تن به خواسته های رژیم بدهندرا شاهدید.
شاهدید که همه جا در ارتباط با غزه تظاهرات بر پا می شود .اما در ارتباط با ایر ان مردم در اکثریت حاضر به آمدن در خیابان ها و سینه زدن زیر شعار های حکومتی نمی شوند.مردم صد ها قدم از شما جلوتر هستند .شما که هنوز قادر نیستید چنان که بخش زیادی ازمردم با حماس و سیاست های تروریستی حکومت و نفی اسرائیل بر خورد می کنند.با حکومت بر خورد کنید!
نتیجتا درموضع گیری مشخص وعمل هم راستا با مواضع حکومت می شوید و به مردم دهن کجی می کنید وباز در سیمای معلم درس اخلاق و شیوه های مبارزه می دهید.بدون آن که برآوردی مشخصی از آن چه که در این چهل سال بر مردم رفته داشته باشید.
بد تر از شما این سازمان مجاهدین است که هنوز در عوالم پنجاه سال قبل خود غوطه می زند وخود را اصلی ترین نیروی بر انداز حکومت می داند.ازمبارزه جوان ها وشعار "زن ،زندگی ،آزادی دفاع می کند.اما یکبا ر از خود سئوال نمی کند.آخر چگونه می شوداز جنبش مهسا که شروع نمادین آن دراعتراض به کشته شدن مهسا توسط گشت ارشد بخاطر امر حجاب بود دفاغ کرد .اما خود در اردوگاه های دربسته وسرباز خانه ای خویش که نمادی از نگاه بمراتب خشن تر از جامعه بسته جمهوری اسلامیست این روسری لعنتی سمبل حجاب را که بخاطر آن سپیده رشنورا با چهره در هم شکسته شکنجه دیده به تلویزیون می کشانند و رویا حشمتی را به تخته شلاق می بندند بر سر تمامی زنان حاضر د ر اردو گاه کشید بدون آن که حتی یک نفر اعتراض کند.
نمادی از همان نگاه تلخ جنسیتی و در لباس مجاهدینی که امروز یکی از چالش های اصلی زنان ایران در مقابله با حکومت اسلامیست . چالشی که در بطن خود رهائی زن و فراتر از آن سبک نوینی از نگاه به زندگی و آزادی و اختیار زن بر جسم خود را دنبال می کند . مگر می شود ازشعار زن وزندگی آزادی دفاع کرد اما آشکارا نوع خشن تری از حجاب وزندگی که ساده ترین نیاز انسانی وغریزی آنرا که رابطه سکسی بین زن ومرد هست با دستور العملی به اصطلاح انقلابی که کوچکترین سنخیتی با حنبش مهسا که فمنیسم بخش مهم و جدائی ناپذیر آن بشمار می رود بر زنان ومردان حاضر در اردوگاه ممنوع کرد؟
آیا نسل جوان در مقابل چنین د و گانگی که از یکسو خود را مدافع جنبش انقلابی مهسا می د اند واز آن دفا ع می کند واز سوی دیگر تصویری بمراتب تلخ تر،خشن تر و بسته تر از آن چه جمهوری اسلامی تا امروز نسبت به امر آزادی های فردی بنمایش نهاده در اردوگاه های خود پیش می برند قبول می کند؟.این نسل جوان وآگاه نسبت به حقوق شهروندی خویش که برای دستیابی به آن این جانانه مبارزه می کند و سرکوب می شود .چه واکنشی جز دور شدن هر چه بیشتر از این گونه تفکر و اپوزیسیون گرفتار در خود وبغایت متوهم نسبت به خود ومردم می تواند داشته باشد؟
اپوزیسیونی در مجموع باقی مانده در افکار خویش! که بدلایل مختلف قادر به تغیر در افکارو شیوه مرسوم وعادت کرده خویش نیست .از سلطنت طلبان دو آتشه بگیر تا جریان های چپ وجمهوری خواهان گوناگون که هر کدام ساز خود می زنند .اما تا به امروز ما چیزی ونقشی از آن ها در مبارزه موجود وتاثیر گذار در بین جوانان ونسلی که در میدانند! نمی بینیم .نمی دانم چه جوابی باید بدهم جز این که سری به تائید تکان دهم واز خود سوال کنم ما را چه می شود ؟ ادامه دارد ابوالفضل محققی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید