افزودن دیدگاه جدید

نیروهای چپ، مانند حزب توده و سازمان مجاهدین یا سازمان چریک های فدایی خلق و ادامه اقلیت و اکثریت در طول حیات سیاسی اولیه شان بسیار جزمی می اندیشیدند و کوچکترین انعطاف یا تغییر تاکتیک توسط برخی اعضا را با اعدام یا انشعاب یا کشیدن اسلحه بر روی یکدیگر مثلا بخاطر تسلط یک رادیوی بدون شنونده در عراق پاسخ میدادند. اگر آن زمان این مقاله را مقابل شان می گذاشتید شما را هم با گلوله ای در شقیقه پاسخ میدادند. امروز اما.. به آنجا رسیده اند که مثلا گروه «اتحاد جمهوریخواهان» را ترک کنند و ریزش کنند. جای شکرش باقیست. اما برای آینده هم نیروهای چپ و هم نیروهای راست افراد با تجربه ای هستند و نیاز است که خود را برای زندگی حزبی آماده کنند. امیدوارم این مطلب دکتر آهنیان نقطه آغازی بر یک پروسه دگر اندیشی در قالب حزبی باشد و احزاب و نیروهای ایرانی بجای انتخاب جدایی و انشعاب، راه فراکسیون را پی بگیرند.