افزودن دیدگاه جدید

رضا پهلوی بالاخره حرف دلش را زد، و گفت مردم ایران لیاقت دموکراسی را ندارند و باید گونه‌ای حکومت اقتدارگرا بر این کشور حاکم باشد. حرف‌هایی که طی چند سال اخیر از دهان اعوان و انصار سلطنت‌طلبش و پهلوی‌طلبان صادراتی مطرح می‌شد را بالاخره خودش به زبان آورد. او با مقایسه نادرست ایران با افغانستان - که اینجا وارد جزئیاتش نمی‌شوم - مدعی شد ساختار جامعه ایران «سنتی» است، و ایران آمادگی پذیرش یک «برساخت غربی» یعنی دموکراسی را ندارد، و مثل افغانستان هرج و مرج می‌شود (این حرف‌ها را رسانه‌های فارسی جریان اصلی کامل پوشش ندادند، شاید چون خجالت کشیدند). پهلوی برای پیش بردن منافع خودش و شاه شدن، وضعیت ایران را وارونه جلوه می‌دهد. ایران از زمان انقلاب مشروطه مشغول نبرد با نیروهای مرتجع و ساختارهای ارتجاعی بوده است. از انقلاب #زن_زندگی_آزادی که شاید پیشروترین انقلاب تاریخ معاصر جهان بود به طوری که غربی‌ها را هم به تحسین واداشت هنوز دو سال نگذشته است. حالا متوجه می‌شوید که چرا پهلوی و پشتیبانانش (هم در رژیم و هم در خاورمیانه و غرب) از #انقلاب_ژینا آشفته شدند، و نه تنها حمایت نکردند که آن را کوبیدند، چون تزها و تئوری‌های‌شان درباره عقب‌افتاده بودن جامعه ایران به منظور توجیه لزوم اقتدارگرایی حکومت آینده را نقش بر آب می‌کرد. پهلوی دنبال شاه شدن است به هر ترتیبی، و برای رسیدن به این هدف دست به هر کاری می‌زند. یک زمانی برای شاه شدن ادای دموکراسی را درمی‌آورد، حالا ادای اقتدارگرایی را درمی‌آورد. دلیلش این است که عوامل خارجی بر وی تاثیر گذاشته‌اند و او را به این مسیر انداخته‌اند: از یک سو بخشی از رژیم که می‌خواهد از خامنه‌ای بگذرد ولی آلیگارشی را حفظ کند؛ از سوی دیگر جریانات نژادپرست و ارتجاعی و پوپولیستی و ضددموکراتیک در خاورمیانه و غرب که می‌خواهند از شر خامنه‌ای خلاص شوند ولی ایران را دیکتاتوری نگه دارند. همپوشانی منافع این جریانات وضعیت فعلی (که فراتر از رضا پهلوی است) را شکل داده است. این یک پروژه بین‌المللی است، ولی من احتمال موفقیت آن را بالا نمی‌دانم. برای استقرار دموکراسی در ایران مانع می‌تراشد، ولی خودش لزوما پیروز نمی‌شود. یک سال پس از آغاز #انقلاب_مهسا در نتیجه‌گیری‌ام از این انقلاب گفتم که سپهر سیاسی ایران الان آشکارا به دو بخش دموکراتیک و استبدادی (شامل رژیم و پهلویسم) تقسیم شده است. برای رسیدن به دموکراسی، لازم است مردم و نیروهای دموکراتیک فعالیت حرفه‌ای بکنند و روابط بین‌الملل خود را گسترش دهند. در غیر این صورت نبرد میان آزادی و استبداد طولانی می‌شود.
دكتر رضا پرچى زاده