چرا جنبش فدایی آتش زیر خاکستر است و دوباره سر بر خواهد افراخت ؟
جمله موضوع این کامنت بسیار برای من جای تعجب داشت! جنبش فدایی آن گونه که این آدم ناشناس کاملا شناخته شده در اینجا بیان میکند ... مرده است! میفهمی آقا؟ مرده است!!! هم آدمهاش مرده اند و اگر هم زنده هستند کلا این مشی را رد می کنند. تو کی هستی؟ جرات کن نامت را بگو کی هستی. میدانی چرا نامت را نمی گویی؟ برملا شدن نام تو که تهدید جانی ندارد! رژیم خطری برای تو ندارد. اگر تو نامت را نمی گویی برای آن است که هم رژیم به ریشت میخندد و هم رفقای سابق ات. سوخت بنزین فدایی قبل از آن که از یک ایدئولوژی برخاسته باشد برخاسته غیرت بود. این غیرت از نگاه بسیاری شاید نگاهی عامی و غیر سیاسی باشد. اما چنین نیست. غیرت یک پارامتر روانی و از سر حس مسئولیت است که انسان را به واکنش شدید وا میدارد. این غیرت و همیت چیزی است که ایدئولوژی تنها از پس آن بر نمی آید. این حس در جوان زمان شاه بود چرا که غیرت را از کودکی و در دبستان با داستان هایی مانند آرش کمانگیر در شما نهادینه میکردند و ارق وطن پرستی را در شما برجسته میکردند. امروز اما جای همه آن ارزشهای نیک را حقه بازی، پشت هم اندازی، سفسطه و نامردی و حرامزادگی و غیره گرفته و اسمش را زرنگی میگذارند. . ایده های فدایی خلق و مجاهد خلق موجب تمسخر است. این ایده هیچ آینده ای ندارد اما این فسیل ها جرات روبرو شدن با حقیقت را ندارند و میگویند انشالله که گربه هست.