رفتن به محتوای اصلی

بازی‌های قطر و تاریخی که شاید تقسیم شود
30.11.2022 - 20:09

 

اگر در ایران این دور از جام جهانی شکاف سیاسی بی‌سابقه‌ای را در جامعه ایجاد کرد و شادی و شعفی را دیشب در شماری از شهرهای ایران رقم زد که شاید تا سال‌ها موضوع تحقیق در علوم سیاسی و جامعه‌شناسی و روانشناسی باقی بماند، در آلمان هم شاید به عنوان یگانه کشور دنیا جام جهانی ۲۰۲۲ "شکاف اخلاقی" بی‌سابقه‌ای را دامن زده است.

نیمی از جامعه آلمان در نظرسنجی‌های قبل از شروع افتتاحیه جام جهانی در قطر گفته‌اند که بازی‌ها را تماشا نخواهند کرد، چه به دلیل فسق و فجور و فسادی که در فیفا (از جمله با حمایت برخی از اعضای آلمانی این نهاد) سال ۲۰۱۰ در اعطای حق مهمانداری در جریان بود، چه به دلیل استثمار و آسیب و مرگ و میری که تدارکات و ساخت و سازها در قطر برای کارگران مهاجر پیش آورده (برخی مقامات فیفا از مرگ صدها کارگر به دلیل گرما و نبودن ایمنی‌های لازم سخن می‌گویند، تحقیق گاردین رقم ۶۵۰۰ نفر را عنوان می‌کند) و چه به دلیل ممنوعیت و محدودیت‌ها در دفاع از حق دگرباشان و اقلیت‌هایی از این دست.

تغییر فصل زمان بازی‌ها هم که آلمانی‌ها همیشه به تماشای آنها در تابستان عادت داشتند و تا صد میلیون لیتر آبجو هم در کنار آن صرف می‌شد (جنبه‌ اقتصادی ماجرا که تنها به شراکت شرکت‌های ورزشی و مهندسی آلمانی در تدارک و تامین بازی‌های محدود نبوده و نیست) هم قابل ذکر است. حالا زمان بازی‌ها با ایام بازارهای کریسمس هم همراه شده که این هم به میزان معینی بی‌تاثیر نیست.

القصه اگر در فرانسه و بریتانیا و ایتالیا و برزیل و ... شمار تماشاگران افتتاحیه و بازی‌های جام جهانی قطر نسبت به بازی‌های سال ۲۰۱۸ در روسیه بعضا به شدت افزایش یافته است، به معنای این نیست که در آنجاها مسائل اخلاقی مورد توجه آلمانی‌ها اصلا موضوعیت ندارد، بلکه حساسیتشان چندان ما به ازا عملی پیدا نمی‌کند و مثلا به بایکوت و امتناع از تماشای بازی‌ها راه نمی‌برد. (کدام درست است؟ رویه آلمانی‌ها یا سایر کشورها؟)

بایکوت آلمانی‌ها به گونه‌ای بوده است که اولین بازی تیم ملی آلمان که با ژاپن بود را تنها کمی بیش از ۹ میلیون نفر تماشا کردند. در رقابت‌های جام جهانی در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ اولین بازی آلمان را بین ۲۶ تا ۲۷ میلیون نفر تماشا کردند. تماشای بازی‌ سایر تیم‌ها که امسال به طریق اولی به طرز بی‌سابقه‌ای کمتر است، به گونه‌ ای که شمار تماشاگران فیلم‌های جنایی، مثلا در زمان بازی پرتغال و اروگوئه بیشتر گزارش شده است که خب برای کشوری با فرهنگ و هیجانات فوتبالی شاید عجیب باشد.

طرفه این که اقداماتی مثل اعتراض نمادین بازیکنان تیم آلمان در ابتدای بازی با ژاپن که دست روی دهان خود گذاشتند تا سانسور در قطر و تصمیم فیفا به تبعیت از فشار این کشور در ممنوع‌کردن دستبند رنگین کمان منتسب به دگرباشان را به چالش بکشند یا اقدام نمادین وزیر کشور آلمان که با بستن چینن دستبندی در سکوی تماشاگران در کنار رئیس فیفا نشست و نیز خروج برخی از شرکت‌های معروف آلمانی از زمره اسپانسرهای بازی‌ها هم ‌ظاهرا نتوانسته در تصمیم بخش بزرگی از آلمانی‌ها به بایکوت بازی‌ها تاثیر بگذارد.

فرداشب که بازی آلمان و کاستریکا است اما اتفاقی بی‌سابقه در جام جهانی می‌افتد که شاید بخشی از آلمانی‌ها را کنجکاو کند که به خاطر آن هم که شده کانال تلویزیون را به روی بازی‌ها باز کنند. در این بازی برای اولین بار در تاریخ ۹۲ ساله جام جهانی فوتبال یک زن داور اصلی خواهد بود؛ خانم استفانی فراپارت از فرانسه. سه زن و یک مرد هم تیم دستیاران او را تشکیل می‌دهند.

این که در قطر با آن گیر و گرفت‌ها و یک افتتاحیه تقریبا مردانه حالا برای اولین بار یک زن سوت‌زن بازی‌ها می‌شود هم از شگفتی‌های این دور از بازی‌هاست و شاید هم اقدامی عمدی از سوی فیفا که انتقادهای گسترده در سایر عرصه‌ها را کم‌زنگ کند.

کار فراپارت آسان نخواهد بود، چرا که انتظارها از او کم نیست. او باید نشان دهد که زن‌ها در این عرصه چیزی از مردان کم ندارند و احتمالا بهتر هم می‌توانند عمل کنند.

جام جهانی قطر چه عجایبی که نداشته، از فساد و مرگ و میر و انتقال بازی‌های به زمستان و محدویت‌ها و گیر و گرفت‌های ناشی از "ملاحظات فرهنگی قطر" تا ماجراهای تیم ایران و تاثیر و تاثرات حضورش از اعتراضات در خیابان‌ها، تا تبانی تهران و دوحه در شناسایی تماشاگران ایرانی بازی‌ها، تا شکست تیم ایران از آمریکا و تا بایکوت بازی‌ها از سوی آلمانی‌ها و حالا هم داوری یک زن در میانه میدان. شگفتی‌های بعدی هم شاید بعید نباشد.

تاریخ جام جهانی را هم شابد بتوان در معنایی کم و بیش منفی به دوران پیشاقطر و پساقطر تقسیم کرد، یا در معنایی سیاسی (دستکم برای ایران) به دوران پیشامهسا و پسامهسا و در جنبه جهانی و امور مربوط به برابر حقوقی زنان هم به دوران پیشافراپارت و پسافراپارت.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ایران گلوبال
برگرفته از:
فیسبوک نویسنده

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

دیدگاه‌ها

نظرات رسیده

Habib Hosseinifard

 در این باره و در این باره که شرکت‌های آلمانی نقش و سود عمده‌ای در آماده‌سازی و ساخت و سازها در قطر داشته‌اند در خود آلمان بحث کم نیست و بخش بزرگی از جامعه آلمان، از جمله بایکوت‌کنندگان، هم انتقادش این است که چرا در اعتراض‌ها فقط از تیم ملی انتظار می‌رود، ولی کسی یقه شرکت‌ها و شراکت‌ها و همکاری‌های آنها با قطر را نمی‌گیرد. در مورد قرارداد گاز هم که به تعویض یک رژیم رژیم بسته با رژیم بسته دیگری (جایگزینی روسیه با قطر) انجامیده است هم همین بحث‌ها کم و بیش در جریان است، ولو که گاز قطر چند سال دیگر به آلمان برسد و بیش از سه درصد نیازهای این کشور را هم تامین نکند.

چ., 30.11.2022 - 20:11 پیوند ثابت
نظرات رسیده

Peyman Maboudi

یه مقدار هم در باره دورویی آلمانها باید بنویسی که در همین زمان که قطر را به دلیل استفاده غیر انسانی از کارگران خارجی برای ساخت ورزشگاههای جام جهانی تقبیح می‌کنند، یک قرداد ۱۵ ساله گاز با همین کشور می‌بندند و همین الان هم خونه‌هاشونو با گاز همین قطر گرم می‌کنند و اصلا نگران همان کارگران که اینبار در صنعت نفت و گاز قطر کار می‌کنند نیستند.

چ., 30.11.2022 - 20:11 پیوند ثابت

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.