بهمن آقا! بنظر میرسد شما شعور سیاسی ات انگار کمی لنگه! چرا خجالت میکشی شعار "جاوید شاه" داد بزنی؟ تازه داد هم بزنی خریداری نداره! میدونی چرا؟ برای اینکه چول و پالاز دودمان منحوس پهلوی برای همیشه به زباله دان تاریخ سپرده شده است. شاه معدومیکه برای کشتار مردم آزربایجان در 1325 به آزربایجان لشکر کشید و دولت ملی مردمی زنده یاد جعفر پیشه وری را با کشتارهای وسیع از بین برد، با گستاخی بی شرنامه جنایتهای هولناک خود را جشن گرفت، غافل از آنکه حتا در رویای خود خیال نمی کرد، روزی فرزندان قهرمان و غیور این خلق مثل بانوی گرامی اشرف دهقان، صمد بهرنگی، بهروز دهقان، علیرضا نابدل، مرضیه اسکوئی، حمید اشرف، مسعود احمدزاده، بیژن جزنی،.. و دیگر انقلابیون که اغلب از خطه آزربایجان بودند ، کسانیکه با دلی نستوه و شرف انقلابی، با مبارزه ای بی امان اسکلت پوسیده رژیم دیکتاتور پهلوی را به یاری خلقهای قهرمان ایران بر زمین کوبیدند و برای همیشه به دیکتاتوری دودمان پدر و پسر محمد رضا پالانی خاتمه دادند. در ضمن این را یقین بدان که یاد این قهرمانان خلق در دل میلیونها انسان آزادیخواه برای همیشه گرامی خواهد بود. یاد آوری یک نکته نیز ضروریست که به بهانه واهی چپ، و با سم پاشی علیه قهرمانان خلق، نمی توان با معیاری های امروزی، مبارزات و قهرمانی آنان را در شصت سال پیش مورد قضاوت قرار داد. چنین تبلیغات شاه الهی راه به جائی نخواهد برد و این در واقع نهایت عوام فریبیست که روند تاریخی نیم قرن پیش را با شرایط امروزی مورد سنجش قرار دهی! بهمن آقا! این را نیز یقین بدان که خاطره زنده یاد پیشه وری همانند دیگر قهرمانان خلق، همچون مشعل فروزانی در خاطره مردم آزربایجان برای همیشه زنده است.

خدمت تمام فعالین خارج نشین وداخل نشین عرض شود که،تاملت یک دست وعملگرای ۳۰ میلیون ترک وارد عمل نشود، هیچ اتفاقی رخ نمیدهد،واکثریت قاطع ملت قدرتمند وعملگرای ترک ،جمهوری اسلامی را بهتر از تمامیت خواهان سلطنت طلب از هرطیفش،وجمهوریخواهان تمامیت خواه زرنگتر وظاهر ساز تر،واز مجاهدین از همه تمامیت خواهتر میدانند، و تک تک تمامیت خواهانه
شاه پرست،سلسله پرست،وارث پرست اسمیله کنندگان جاعل متوهم مفتخور بدانند وبه حق هم خوبه خوب میدانند، مردم ترک تا حق حقوقشان در یک سیستم فدرالی تضمین نشود وارد صحنه نمیشوند.الان اکثریت قاطع مردم ایران در دو گروه کلی تمامیت خواه(شاه پرستان ، مجاهدین و جمهوری‌خواهان ظاهر ساز که تقریبا همشون از اتنیک فارس زبانان) ودر گروه عدالت طلبان(فدرالیستها که همشون تقریبا از ملل غیر فارس ترک لر کرد عرب بلوچ ترکمن گیلک ...) هستند.ومتوهمین بدانند مردم اول اصلاحات اساسی میخواهند نه انقلاب به نفع تمامیت خواهان متوهم جاعل .

آری.... ايران من دوباره خواهد درخشيد
آن فروغ درخشان که زمانی در برابر ديدگانم بود برای هميشه از نظرم ناپديد گشته. با اينکه هيچ نيرويی نمیتواند بار ديگر شکوه علفزار و آن شادابی و نشاط گلها را بما باز گرداند.. اما غمگين نبايد بود. بايد قوی بود و به آنچه بجای مانده اميد بست
نانوشته نماند که خود من نيز زياد با خاطرات زيبا و شيرين خود خلوت می کنم. ليکن نگاه من به خاطرات گذشته نه به شکل زانوی غم به بغل گرفتن و امروز را فدای ديروز کردن.. بل که کاملآ وارون است. يعنی من از خاطرات خود اميد، انگيزه و نيرو و از همه مهم تر هم پرسش هايی سازنده و درس میگيرم. اين پرسش را که چه حال افتاد و چه شد که امروزم بسان ديروز پرنشاط و زيبا و رويايی نيست. بيشتر زمان ها هم پاسخ اين دگرگشت حال و حتا راه جبران خطا و بازگشت به شهر آرزو ها را هم پيدا میکنم.. با اين وجود کار زيادی از دستم بر نمیآيد.
زيرا از آنجا که انسان موجودی اجتماعی بوده و تنها زندگی نمیکند اختيار رقم زدن تمامی سرنوشت اش هم در دستان خودش نيست. آخر همه ی زندگی ما که در همان چهار ديواری خانه هامان خلاصه نمیشود که بتوانيم آنرا به دلخواه خود با رنگ ها و اشيايی که دوست میداريم بيارائيم. سرنوشت و زندگی اصلی ما در اجتماع ما است و تعيين سرنوشت اجتماع ما هم نه در دست خودمان..بل که در دست ميليون ها انسانی است که با ما در آن جامعه میزيند.
بويژه در دست نخبگان فرهنگی و سياسی جامعه ی ما که در اصل هم همين قشر اجتماعی در همه جای گيتی پيش آهنگ حرکات اجتماعی و تعيين کننده ی سرنوشت ملت های خود و مسئول خوشبختی و سيه روزی آنان هستند. از اينروی هم ميزان درک و مسئوليت پذيری و اقدامات اين گروه اجتماعی است که چه بخواهيم و چه نه مسير زندگی ما را تعيين کرده و در آن تغييرات ژرفی را سبب ساز میشوند. بدان سان که گاهی ما قربانی جهل همين طايفه گرديده و ناکرده گناه هم سخت مجازات میبينيم.
مثلآ منی که پيش از انقلاب هم از روضه خوان جماعت نفرت داشتم و هرگز حتا يک لحظه هم در ويرانگر و حتا مستهجن بودن آن فتنه ترديد نکردم و پيش از انقلاب هم ضد انقلاب گشتم..چهل و...
سال است که تاوان جهل و ندانمکاری و بويژه و باز بويژه تاوان عناد و لجبازی مشتی ناآگاه رويا پرداز را میدهم که خود را هم نخبگان فرهنگی و سياسی ايران میپندارند. و هستند بدون شک هزاران هزار ايرانی چون من و همچنين نسل جوان کنونی که آنان هم در آتش جهل و کين و عناد همين قوم الظالمين میسوزند و خاکستر میشوند..و همين هم جگر آدمی را آتش میزند.
عناد و لجبازی را از اينروی برجسته کردم که اين طايفه وقيح و خيره سر..هنوز هم نمیپذيرند که اشتباهی خانمانسوز مرتکب گشته و با اين اشتباه، جدای از اينکه سرنوشت و زندگی چند نسل را سياه و تباه کرده اند.. بلکه با چهل و.. سال اصرار بر آن جهل هم..اکنون اصلآ ميهن ما را بر لبه پرتگاهی کشانده اند که ای بسا سرنوشت جگر پاره پاره ی زليخا در انتظار آن باشد.
يعنی اين منگل ها در حالی ملت ما را چهل و... سال در عطشی سوزان و کشنده نگاه داشته اند که بقول سهراب
...آب در يک قدمی... ما قرار داشته. چرا که به شرافت از همين امروز هم حمايت يک پارچه از شاهزاده رضا پهلوی، يعنی برجسته ترين شخصيت سياسی کنونی ايران و دموکرات ترين در ميان نخبگان و برحق ترين چهره.. موجب میگردد که شما حتا نوروز آتی در ميهن شاد و سرافراز خود و در ميان تن پاره های خويش باشيم

من ارزو داشتم که اقای محققی با این استعداد عالی ادبی هر گز به تور .... چپ گرفتار نمیشد و به هر زبانی که دوست داشت ،بیشتر می‌توانست بخود وزادگاهش با قلم خدمت کند.نمونه دیگر این فاجعه که گرفتار فریب چپ شد، زنده یاد ساعدی بود که میدانیم چه روزگاری داشت.
این مرثیه های غم انگیز هر چند زیباست ،اما کمکی به ریشه های گرفتاری ما ایرانیان نمیکند.مردم ما فریب وعده های پوچ وتو خالی دو گروه تبهکار دینی و بلشویک را خوردند.هزاران ایرانی بیش از صد سال است که راه بی راهه
چپ‌روی را تکرار میکنند .اقدام فرقه دمکرات هرگز قابل دفاع نیست و هزاران انسان بی خبر را دچار رنج ومرارت فراوان کرد که هنوز ادامه دارد.
پایان همه کوشش های چپ اوردن حکومت اسلامی بود .نتیجه این همه دشمنی با غرب را که چپ دامن میزند یک کاریکاتوریست ترک این گونه طرح کرده است:
چین و روسیه ایینه ای در برابر الاغی گرفته اند که الاغ خود را بصورت شیر میبیند و نام ایران روی این الاغ نقش بسته است.
همسایه ایران ترکیه میداند ایران در چه برزخی گرفتار است و چپ هنوز از نظام ضد ملی، اسلامی دفاع میکند .

آذربایجان جنوبی در حال حاضر از نظر هویتی در شرایط بحرانی بسر میبرد. اسیمیلاسیون زبانی و فرهنگی از زمان روی کار آمدن رژیم فاشیستی اسلامی حاکم متاسفانه بسرعت و با موفقیت پیش میرود. بطوری که پدر و مادرهای آذری با فرزندان خود از همان دوران کودکی فقط به فارسی صحبت می کنند. در شهر خودت زنجان فقط افراد هم سن خودت به تورکی صحبت میکنند. این پدیده مسلطی در همه جای آذربایجان است. در تبریز مرکز سنتی آذربایجان، در اردبیل، مراغه، سراب، میانه و در جای جای آذربایجان وضع بهتر نیست.

وظیفه هر نویسنده و فعال اجتماعی تورک در حال حاضر باید مقابله با پروسه اسیمیلاسیون و تقویت و تعمیق هویت تورکی مردم آذربایجان باشد. امثال خودت به عنوان یک نویسنده و فعال اجتماعی تورک باید بیشتر در این زمینه فعال باشند.

آذربایجان اولمز

یاشاسین آذربایجان

سالام
قلمون یازار اولسون.
ما خودهزاران قهرمان واقعی درسرزمین خوددداریم،که بایدشناخته شوند،
داستانهای ملت ما ریشه درخاک دارند،بنویس که ماخوداصل واقعیتیم.افسانه های توهمی بدردملت
مانمی خورند.
دون کیشوت های افسانه ایی بدردملت مانمی خورند.فقط توهم هارا تقویت میکنند.
افسانه های توهمی فقط درآسیمله کردن ملت ما نقش دارند.
ما بخدا هزاران قهرمان واقعی داریم ،که هرکدام یک اسطوره اند.
دزدان فرهنگ وادبیات وخلاقیت های ملت ما نه خودجایی رسیده ونه گذاشته اند،ملت ماازاسارت خارج شوند.
این دشمنان سگهای وفاداری برای حکومت کردن خودوحدمات دهی به اربابان استعماری برای چاپیدن
ملت ما وملل منطقه درحاکمیت بوده وهستند،
بیش ازصدوپنجاه ساله کمپانی هندشرقی این تخم حرامی هارا بابرنامه درایران ومنطقه نفوذداده
وتنهاشکل هایشان راعوض میکنند.
بنویس از زری خانم.بنویس فاطما مهرانی،بنویس از ناتوان بانو،بنویس اززینب پاشا.بنویس از فریدون ابراهیمی،بنویس ازطاهرظهراب.بنویس از مرضیه اسکویی.بنویس ازفرزندبزرگ آزربایجان
کریم بوکسور،بنویس از فرزندان گمنام آزربایجان که ددمنشان شبانه خفه شان میکنند.
بنویس ازامانی،بنویس ازدکتری که دراردبیل بخاطر تخقیق درموردسرطان زبانه هسته ایی ارمنستان
مردم اردبیل را گرفتارکرده اند،به قتل رسید،
بنویس ازعمدی خشک کردن دریاچه اورمی که کوچ اجباری راه اندازند.
بنویس از مخمودزاده وقسیم عثمانی وو...که نگذاشتند،حق آبه دریاچه راازسدهای کردستان بدهند.
بنویس ازآلوده شدن عمدی رودآراز که حوزه آبی خودراگرفتارسرطان کرده است.
ماخودملتی هستیم ،که مرگمان را به افسانه واقعی تبدیل خواهدکرد.